Latin уреди

===Etymology

=

Lua грешка in Модул:compound at line 262: attempt to call field 'getNonEtymological' (a nil value).

===Pronunciation

=

===Verb

=

admitto

  1. I let in, admit.
  2. I perpetrate, commit

====Conjugation

==

   Conjugation of admittō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present admittō admittis admittit admittimus admittitis admittunt
imperfect admittēbam admittēbās admittēbat admittēbāmus admittēbātis admittēbant
future admittam admittēs admittet admittēmus admittētis admittent
perfect admīsī admīsistī admīsit admīsimus admīsistis admīsērunt, admīsēre
pluperfect admīseram admīserās admīserat admīserāmus admīserātis admīserant
future perfect admīserō admīseris admīserit admīserimus admīseritis admīserint
passive present admittor admitteris, admittere admittitur admittimur admittiminī admittuntur
imperfect admittēbar admittēbāris, admittēbāre admittēbātur admittēbāmur admittēbāminī admittēbantur
future admittar admittēris, admittēre admittētur admittēmur admittēminī admittentur
perfect admissus + present active indicative of sum
pluperfect admissus + imperfect active indicative of sum
future perfect admissus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present admittam admittās admittat admittāmus admittātis admittant
imperfect admitterem admitterēs admitteret admitterēmus admitterētis admitterent
perfect admīserim admīserīs admīserit admīserīmus admīserītis admīserint
pluperfect admīsissem admīsissēs admīsisset admīsissēmus admīsissētis admīsissent
passive present admittar admittāris, admittāre admittātur admittāmur admittāminī admittantur
imperfect admitterer admitterēris, admitterēre admitterētur admitterēmur admitterēminī admitterentur
perfect admissus + present active subjunctive of sum
pluperfect admissus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present admitte admittite
future admittitō admittitō admittitōte admittuntō
passive present admittere admittiminī
future admittitor admittitor admittuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives admittere admīsisse admissūrum esse admittī admissum esse admissum īrī
participles admittēns admissūrus admissus admittendus, admittundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
admittendī admittendō admittendum admittendō admissum admissū

====Derived terms

==

====Descendants

==

  • Енглески: admit, admittatur
  • Француски: admettre, admittatur
  • Италијански: ammettere
  • Португалски: admitir

===References

=

  • admitto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • admitto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • admitto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to give a horse the reins: admittere, permittere equum
    • to admit a person into one's society: aliquem socium admittere
    • to obtain an audience of some one: (ad colloquium) admitti (B. C. 3. 57)
    • to commit some blameworthy action: facinus, culpam in se admittere