влака

влака (српски, lat. vlaka) уреди

Именица уреди

влака, ж

Категорије: кол.


Примери:

  1. Кад се сло̏ми то̀чак, по̀дмете се вла́ка. Вла́ка — ду̏гачко др̏во ко̀је је ве̑зано за ло́тру па по̀дметуто под осо̀вину. Јазак Јамена Лежимир Врдник Крушедол Иђош [1]


Синоними:

  1. палија [1]
  2. влачуга [2] [1]


Референце уреди

  1. 1,0 1,1 1,2 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Жито. 1988, 208 стр, стр. 110.

Напомене уреди