ко̀начити

ко̀начити (српски, lat. kònačiti) уреди

Глагол уреди

ко̀начити, {{{вид}}} непрел.

Облици:

  1. -им, коначити [1]

Референце уреди

  1. 1,0 1,1 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене уреди