ко̑ц

ко̑ц (српски, lat. kȏc) уреди

Именица уреди

ко̑ц, м

Облици:

  1. коц, ко́ца [1]

Примери:

  1. Само га је мало ударио коцем. Бегеч Ловра [1]


Синоними:

  1. колац [1]


Референце уреди

  1. 1,0 1,1 1,2 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене уреди