при̑ча

при̑ча (српски, lat. prȋča) уреди

Именица уреди

при̑ча, ж

Значења:

  1. Усмено казивање о коме или чему. [1]
  2. Гласина, измишљотина. Сремска Митровица Ново Милошево[1]

Примери:

  1. И̏ма кад и̏мају о́ве при̑че којека́кве што и̏ма, ка̏ко де̏да во̏ле, ве̑сти, и е̏то то̏ та̏ко. [2] Избиште Сремска Митровица Лединци Врдник Буђановци Деч Ново Милошево [1]
  2. И̏гра̄мо се, и̏гра̄мо се та̀ко ша́ле и при̑че. Арадац [1]


Референце уреди

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Берислав М. Николић, Сремски говор. — СДЗб, ХIV, 1964, 201—413, стр. 235.

Напомене уреди