самогласник
самогласник
самогласник (српски, lat. samoglasnik)
Падеж | Једнина | Множина |
---|---|---|
Номинатив | самогласник | самогласници |
Генитив | самогласника | самогласника |
Датив | самогласнику | самогласницима |
Акузатив | самогласник | самогласнике |
Вокатив | самогласниче | самогласници |
Инструментал | самогласником | самогласницима |
Локатив | самогласнику | самогласницима |
Именица
самогласник, м
Слогови: са-мо-гла-сник, мн. са-мо-гла-сни-ци
Значења:
- [1] је назив за глас у говорном језику који се ствара без запреке у говорном тракту тако да ваздушна струја слободно пролази од плућа до усана
Преводи
|
|
Референце
- ↑ Ћосић, Павле; et al. (гл. асистент и стручни консултант Бојана Ђорђевић) (2008). Речник синонима. Београд: Kornet. ISBN 978-86-86673-09-1. (COBISS)
Сродни чланци са Википедије:
- [1] самогласник