lužina

lužina

Srpski

lužina, ž

Slogovi: lu-ži-na, mn. lu-ži-ne

Oblici:

[1.1.] lùžina ^[1]

Značenja:

[1] gašeni kreč razmućen u vodi ^[1]

[2] jedna od osnovnih kategorija hemijskih jedinjenja baze

Sinonimi:

[1.1.] ceđ ^[1]

Primeri:

[1.1.] Tȍ kad se skȕva lùžina, vȉše se vȁtra nѝje lòžila. Kalaz ^[1]

[1.1.] Zato se i tretiranje kože krečnim mlekom naziva krečna lužina, a ceo postupak luženje. ^[2] ^[1]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
↑ Ljiljana Radulovački, Sarački zanat u Sremu. — Rad, 1988—1989, 301—313, str. 304.