Викиречник:Arapske i islamske zemlje

Termin arapske zemlje obuhvata one zemlje na čijem je tlu zvanični jezik arapski. Teritorija na kojoj se nalaze arapske zemlje obuhvata prostor od Atlantskog okeana na zapadu, do Arapskog mora na istoku, i od Sredozemnog mora na severu do Afričkog roga i Indijskog okeana na severoistoku. Podela arapskog sveta na više od 20 država od strane kolonizatora, probudila je potrebu ovih zemalja da se ujedine, što su i učinile 1945. godine, kada su formirale Arapsku Ligu – organizaciju koja ima za cilj očuvanje interesa i političko ujedinjenje arapskog sveta.

Arapski svet

Liga se sastoji iz 22 člana, mada je učešće Sirija suspendovano od novembra 2011. godine kao posledica represije vlade tokom građanskog rata u Siriji. Te zemlje su: Alžir, Libija, Egipat, Irak, Jordan, Kuvajt, Liban, Bahrein, Komori, Džibuti, Maroko, Mauritanija, Oman, Palestina, Katar, Saudijska Arabija, Somalija, Sudan, Tunis, Jemen i Ujedinjeni Arapski Emirati. Termin arapski svet se takođe odnosi na pomenute zemlje smeštene na Bliski istok. Ovu teritoriju naseljava oko 422 miliona stanovnika. Stanovništvo pretežno čine muslimani, mada postoji i veliki broj hrišćana koji žive uglavnom u Egiptu, Siriji, Libanu, Iraku, Jordanu, Izraelu i Palestini. Islam je državna religija u zemljama arapskog sveta. Ukupno, Arapi čine jednu četvrtinu muslimana u svetu, kojih ima oko 1.5 milijardi, i pripadaju zajednici koja se naziva islamski svet. Međutim, islamskom svetu pripadaju i brojne druge zemlje koje nisu arapske i u kojima arapski nije zvanični jezik. U nekih 30-40 zemalja sveta islam je većinska religija, a arapske zemlje čine oko 20% od ukupnog broja muslimanskih zemalja na svetu.

Saudijska Arabija

Kraljevina Saudijska Arabija koja je ujedno i najveća zemlja Arabijskog poluostrva, kao kolevka islama zauzima posebno mesto u arapskom svetu. U njoj se nalaze dva najvažnija islamska svetilišta – Meka i Medina. Celokupno stanovništvo ispoveda islam, koji je i jedini službeno priznat.

Libija

U Libiji je najdominantnija religija islam sa čak 97% muslimana. Većina stanovništva su suniti. Sam islam ima snažan uticaj na vlast u Libiji, a posebno u periodu kada je Gadafi bio na vlasti. Često je isticao da je predani musliman i da njegova vlada podupire islamske institucije u svetu.

Južna i Jugoistočna Azija imaju najviše muslimanskih zemalja, sa Indonezijom, Pakistanom, Bangladešom i Indijom, koje svaka ponaosob, imaju više od 100 miliona vernika. Na Bliskom istoku, nearapske zemlje Turska i Iran imaju najbrojnije muslimanske zajednice, dok su u Africi, Egipat i Nigerija na prvom mestu. U arapskim zemljama preovladava sunitski islam, mada postoje i izuzeci. Irak je zemlja u kojoj je šiitski islam zastupljeniji od sunitskog.

Iran

U Islamskoj Republici Iranu većinski deo stanovništva ispoveda šiitski islam.

Indonezija

Indonezija je zemlja u kojoj arapski nije zvanični jezik, njeno stanovništvo nisu većinom Arapi i islam nije državna religija. Pored svega toga ona je zemlja sa najvećim brojem muslimana u svetu, preko 191 milionom islamskih vernika, od kojih većinski deo njih pripada sunitskoj podgrupi.

Najveći broj izvora tvrdi da su otprilike 85% svetskih muslimana suniti a oko 15% šiiti, uz neznatnu manjinu koju čine pripadnici manjih islamističkih sekti. Za razliku od šiita, suniti uz Kuran slede i sune – pravila islama utemeljena na običajima poslanika Muhameda. Suniti priznaju (prvog) halifu Abu Bakra kao naslednika proroka Muhameda i priznaju četiri verske škole: hanefitsku, malikijsku, šafijsku i hanbalitsku.

Šiiti Muhamedovog nećaka Aliju i njegove potomke priznaju za jedine punopravne naslednike Muhamedove svetovne i duhovne vlasti (halife i imami). Veruju da je Ali direktni naslednik i vođa svih muslimana posle Muhamedove smrti, za razliku od sunita koji veruju da je Abu Bakr, prvi halifa posle Muhameda, legitimno dobio vođstvo nad muslimanima. Ova razlika u mišljenju se desila 632. godine i taj raskol je oštro podelio ove dve muslimanske tradicije u mnogim njihovim verovanjima. Šiiti su danas većina u Iranu i Iraku. U Iraku ih čini 60% stanovništva, dok sunita ima oko 20%. Kurdi, koji ispovedaju i sunitski i šiitski islam, kao i druge religije, čine 15% stanovništva ove zemlje.

Značajnih šiitskih manjina ima i u Pakistanu, Indiji, Avganistan, Libanu, Azerbejdžanu, Jemenu, Bahreinu i ostalim zemljama Persijskog zaliva.