Muhamed

Srpski

Muhamed je prorok i osnivač islama, rođen u Meki oko 570 godine nove ere. Potiče iz veoma siromašne porodice iz plemena Kurajšiti. Rano je ostao bez roditelja i zbog toga je morao da radi kao vodič karavana kod jedne bogate udovice sa kojom se kasnije oženio. Oko 610 godine za vreme meditacije u jednoj pećini u planini Hira ukazao mu se Anđeo Gavril i preneo mu Božju poruku. Priključuje mu se nekoliko sledbenika, a najpoznatiji od njih su Alija i Abu Bakr, ali njegove propovedi nisu baš bile dobro primljene i izazivaju velika podozrenja kod bogatih plemena Kurajšiti. Zbog toga 622. godine beži sa svojim sledbenicima u Medinu. U Medini stiče ugled velikog političkog i vojnog vođe. Organizuje državu i društvo i umesto starog plemenskog običajnog prava uvodi islamski zakon, šerijat i pripisuje stroga pravila ponašanja. Pored ovoga uvodi i princip džihada, obavezne borbe protiv svih koji ne prihvataju islam. Umro je 632 godine i sahranjen je u Medini u Velikoj Džamiji gde se nalaze i posmrtni ostaci njegove omiljene ćerke Fatime i dvojice prvih kalifa.

Sinonimi:

[1] prorok, vizionar, jasnovidac, sveštenik, mudrac,
[2] Isaija, Jezekilj, Jeremija, Mahdi, Jona, Mevlud, Natan, Samuilo, Mesija, Resul, Mojsije
[3] Ajša, akšam, džamija, Bajram, vahabiti, gazi, gebri, gedal, Druzi, ebn, zindikiti, islam, ićindija, ihram, jacija, Kaba, kadija, kadri, kalif, kelimei, Koran, mahmil, Meka, merhaba, miradž, moalakat, mošeja, musliman, muharem, mušriki, panislamizam, ramazan, rida, Saraceni, safar, seid, sedžada, suna, sunet, suniti, urf, Fatima, fatiha, hadis, haridžiti, hedžra, hirkaj-šerif, hodža, džemadi, dženem, dženet, šerif, šiiti.