kočina
kočina
kočina (srpski, lat. kočina) uredi
Imenica uredi
kočina, ž
Primeri:
- Da počȉsti štȁlu i da počȉsti kȍčinu. [1] [2] [3] [4] [5] [6] Banatska Palanka Morović Sremska Rača Jarak Ruma Grabovci Klenak Platičevo Prhovo Golubinci Kupinovo Ogar Karlovčić Neradin Vojka Maradik Krušedol Batajnica Belegiš Novi Slankamen Krčedin Stari Slankamen Obrež Ugrinovci Surduk Ravno Selo Begeč Kovilj Novo Miloševo Radojevo Srpska Crnja Taraš Elemir Aradac Itebej Žitište Neuzina Boka Šurjan Botoš Margita Orlovat Perlez Sakule Opovo Farkaždin Sefkerin Konak Dobrica Crepaja Pančevo Alibunar Uljma Vršac Izbište Omoljica Dolovo Kovin Deliblato Kajtasovo Jasenovo Crvena Crkva Vračev Gaj Ivanda Čenej Krašovo [7]
- Òno se zòve kȍčina di lѐže ùnӯtri, a òno òtvoreno tȏ se zvȁo òbor. Stari Banovci [7]
- A òni dòšli da tȇradu svȋnje ȉs kočine. Tomaševac [7]
- Nȇmu mȅsta i svȅ su ȉzrili, a kad sam jȃ kázo da se zȋdadu nȍve kȍčine, su kázali nѐ treba. Jaša Tomić [7]
Reference uredi
- ↑ Gordana Vuković, Terminologija kuće i pokućstva u Vojvodini. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1988, 508 str.
- ↑ Žarko Bošnjaković, Pastirska terminologija Srema. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1985, 174 str.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 80, 101, 173.
- ↑ Jovan Erdeljanović, Srbi u Banatu. Deo 1, Naselja i stanovništvo, Novi Sad (Matica srpska), 1986, 385 str, str. 381.
- ↑ Mihaj N. Radan, Obredi, verovanja i običaji Karaševaka vezani za izgradnju kuće. — Glasnik Etnografskog instituta SANU, knj. XLIX , Beograd, 2000, 91—99, str. 96.
- ↑ Biljana Marić, Iz leksike Čeneja (rumunski Banat) (rukopis diplomskog rada).
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.