ćure

Srpski

ćure (srpski, lat. ćure)

Imenica

ćure, s

Kategorije: šalj.


Oblici:

  1. -eta [1]

Značenja:

  1. Mladunče ćurke. [1]
  2. Dete. Melenci Vršac[1]

Primeri:

  1. Izléglo se devѐtnēst ćuríća i svȉ se odránili. [2] [3] [4] [5] Bačinci Laćarak Sremska Mitrovica Subotica Sombor Sivac Čurug Gospođinci Žabalj Srpski Krstur Melenci Itebej Šurjan Vršac Izbište [1]


Sinonimi:

  1. pure [1]


Reference

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 120.
  3. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 24, 52.
  4. Ivan Popović, Govor Gospođinaca u svetlosti bačkih govora kao celine. Beograd (SANU, Posebna izdanja, knjiga SLHHV, Odeljenje literature i jezika, knjiga 21), 1968, 248 str, str. 18, 100, 164.
  5. Gordana Galetin, Iz leksičke problematike severne Šajkaške. — PPJ, 16, 1980, 59—92.

Napomene