إيمَانٌ
إيمَانٌ (arapski)
neodređeni vid | |||
---|---|---|---|
Množina | Dvojina | Jednina | Padež |
/ | / | إيمَانٌ | Nominativ |
/ | / | إيمَانٍ | Genitiv |
/ | / | إيمَانًا | Akuzativ |
određeni vid | |||
---|---|---|---|
Množina | Dvojina | Jednina | Padež |
/ | / | الإيمَانُ | Nominativ |
/ | / | الإيمَانِ | Genitiv |
/ | / | الإيمَانَ | Akuzativ |
Izgovor:
Značenja:
- vera
- verovanje
- iman
Poreklo:
- Izvedeno iz arapskog glagola أَمَنَ ('amana), pouzdati se, oslanjati se.
Primeri:
- .أَرْكَانُ الإِيمَانِ فِي الإِسْلاَمِ سِتَّةً
- U islamu postoji pet stubova vere.
Suprotne reči:
- إِلْحَادٌ - ateizam
- زَنْدَقَةٌ - ateizam
- خِيَانَةٌ - verolomstvo
Izreke i poslovice:
- .إِنَّ إِيمَانَ المَرْأَةِ هُوَ الحُبُّ
- Vera žene je ljubav.
- -Teufik al-Hakim
Asocijacije:
- إِسْلَامٌ - islam
- مَسِيحِيَّةٌ - hrišćanstvo
- يَهُودِيَّةٌ - judaizam
- بُودِيَّةٌ - budizam
Izvedene reči:
- أَمَانٌ - sigurnost, bezbednost, mir, spokojstvo
- أَمَّانٌ - pouzdan, poverljiv, siguran
- أَمَانَةٌ - sigurnost, pouzdanost, bezbednost, vernost, poštenje
- آمِنٌ - siguran, miran
- أَمِنٌ - siguran, veran, bezbedan
- إِمْنٌ - vera, verovanje, narav, ćud
- أَمَنَةٌ - pouzdanje, sigurnost, vrednost
- أُمْنِيَّةٌ - sigurnost, jamstvo, pouzdanost
- آمِينٌ - amin
- أَمِينٌ - pouzdan, siguran, poverljiv
- إِئْتِمَانٌ - poverenje, verovanje, vernost, lojalnost
- تَأْمِينٌ - osiguranje, uverenje
- مَأْمُونٌ - pouzdan, poverljiv, siguran
- مُؤْمِنٌ - vernik, pravoverni
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi
|
|