حَذِقَ
Izgovor:
Značenja:
- biti vešt
- biti okretan u
- razumeti se
- biti upućen u
- dobro poznavati
- naučiti
- znati
Primeri:
- .حَذِقَ أَرِسْطُو فِي فَنِّ الكَلامِ وَ عِلْمِ الفَلسَفِيِّ
- Aristotel se razumeo u besedništvo i filosofiju.
Značenje | Imperfekat | Perfekat | Glagolska vrsta |
---|---|---|---|
biti vešt | يَحْذَقُ | حَذِقَ | 1. |
uvežbati | يُحَذِّقُ | حَذَّقَ | 2. |
/ | / | / | 3. |
delovati vruće | يُحْذِقُ | أَحْذَقَ | 4. |
uvežbati se | يَتَحَذَّقُ | تَحَذَّقَ | 5. |
/ | / | / | 6. |
biti prerezan, prekinuti se | يَنْحَذِقُ | إِنْحَذَقَ | 7. |
/ | / | / | 8. |
/ | / | / | 9. |
/ | / | / | 10. |
Suprotne reči:
- مُتَرَنِّحٌ - trapav
- خَيَبانٌ - trapav
- جاهِلٌ - neznalica
Izreke i poslovice:
- .يَحْذِقُ الطَّيَّارُ اِكْتِسَابَ سَمْعَتِهِ مِنْ العَوَاصِفِ وَالعَاصِفَةِ
- Na muci se poznaju junaci. (Vešti pilot gradi ugled po oluji i mećavi.)
Asocijacije:
- رِياضَةٌ - sport
Izvedene reči:
- حَذاقٌ - veština
- حَذاقَةٌ - veština, okretnost, sposobnost, upućenost, oštroumnost
- حُذاقِيٌّ - rečit
- حِذْقٌ - veština, okretnost, spremnost, upućenost, ponicljivost
.*حَذَقَةٌ - veština, spremnost
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi
uredi
|
|
Konjugacija glagola حَذِقَ (ḥaḏiqa) — Prva glagolska vrsta
glagolska imenica المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
particip aktivni اسم الفاعل |
حَاذِقٌ (ḥāḏiqun) (ḥāḏiqun) | |||||||||||
particip pasivni اسم المفعول |
مَحْذُوقٌ (maḥḏūqun) (maḥḏūqun) | |||||||||||
aktiv الفعل المعلوم | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | حَذِقْتُ (ḥaḏiqtu) (ḥaḏiqtu) |
حَذِقْتَ (ḥaḏiqta) (ḥaḏiqta) |
حَذِقَ (ḥaḏiqa) |
حَذِقْتُمَا (ḥaḏiqtumā) (ḥaḏiqtumā) |
حَذِقَا (ḥaḏiqā) (ḥaḏiqā) |
حَذِقْنَا (ḥaḏiqnā) (ḥaḏiqnā) |
حَذِقْتُمْ (ḥaḏiqtum) (ḥaḏiqtum) |
حَذِقُوا (ḥaḏiqū) (ḥaḏiqū) | |||
f | حَذِقْتِ (ḥaḏiqti) (ḥaḏiqti) |
حَذِقَتْ (ḥaḏiqat) (ḥaḏiqat) |
حَذِقَتَا (ḥaḏiqatā) (ḥaḏiqatā) |
حَذِقْتُنَّ (ḥaḏiqtunna) (ḥaḏiqtunna) |
حَذِقْنَ (ḥaḏiqna) (ḥaḏiqna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أَحْذِقُ (ʾaḥḏiqu) (ʾaḥḏiqu) |
تَحْذِقُ (taḥḏiqu) (taḥḏiqu) |
يَحْذِقُ (yaḥḏiqu) (yaḥḏiqu) |
تَحْذِقَانِ (taḥḏiqāni) (taḥḏiqāni) |
يَحْذِقَانِ (yaḥḏiqāni) (yaḥḏiqāni) |
نَحْذِقُ (naḥḏiqu) (naḥḏiqu) |
تَحْذِقُونَ (taḥḏiqūna) (taḥḏiqūna) |
يَحْذِقُونَ (yaḥḏiqūna) (yaḥḏiqūna) | |||
f | تَحْذِقِينَ (taḥḏiqīna) (taḥḏiqīna) |
تَحْذِقُ (taḥḏiqu) (taḥḏiqu) |
تَحْذِقَانِ (taḥḏiqāni) (taḥḏiqāni) |
تَحْذِقْنَ (taḥḏiqna) (taḥḏiqna) |
يَحْذِقْنَ (yaḥḏiqna) (yaḥḏiqna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أَحْذِقَ (ʾaḥḏiqa) (ʾaḥḏiqa) |
تَحْذِقَ (taḥḏiqa) (taḥḏiqa) |
يَحْذِقَ (yaḥḏiqa) (yaḥḏiqa) |
تَحْذِقَا (taḥḏiqā) (taḥḏiqā) |
يَحْذِقَا (yaḥḏiqā) (yaḥḏiqā) |
نَحْذِقَ (naḥḏiqa) (naḥḏiqa) |
تَحْذِقُوا (taḥḏiqū) (taḥḏiqū) |
يَحْذِقُوا (yaḥḏiqū) (yaḥḏiqū) | |||
f | تَحْذِقِي (taḥḏiqī) (taḥḏiqī) |
تَحْذِقَ (taḥḏiqa) (taḥḏiqa) |
تَحْذِقَا (taḥḏiqā) (taḥḏiqā) |
تَحْذِقْنَ (taḥḏiqna) (taḥḏiqna) |
يَحْذِقْنَ (yaḥḏiqna) (yaḥḏiqna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أَحْذِقْ (ʾaḥḏiq) (ʾaḥḏiq) |
تَحْذِقْ (taḥḏiq) (taḥḏiq) |
يَحْذِقْ (yaḥḏiq) (yaḥḏiq) |
تَحْذِقَا (taḥḏiqā) (taḥḏiqā) |
يَحْذِقَا (yaḥḏiqā) (yaḥḏiqā) |
نَحْذِقْ (naḥḏiq) (naḥḏiq) |
تَحْذِقُوا (taḥḏiqū) (taḥḏiqū) |
يَحْذِقُوا (yaḥḏiqū) (yaḥḏiqū) | |||
f | تَحْذِقِي (taḥḏiqī) (taḥḏiqī) |
تَحْذِقْ (taḥḏiq) (taḥḏiq) |
تَحْذِقَا (taḥḏiqā) (taḥḏiqā) |
تَحْذِقْنَ (taḥḏiqna) (taḥḏiqna) |
يَحْذِقْنَ (yaḥḏiqna) (yaḥḏiqna) | |||||||
imperativ الأمر |
m | اِحْذِقْ (iḥḏiq) (iḥḏiq) |
اِحْذِقَا (iḥḏiqā) (iḥḏiqā) |
اِحْذِقُوا (iḥḏiqū) (iḥḏiqū) |
||||||||
f | اِحْذِقِي (iḥḏiqī) (iḥḏiqī) |
اِحْذِقْنَ (iḥḏiqna) (iḥḏiqna) | ||||||||||
pasiv الفعل المجهول | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | حُذِقْتُ (ḥuḏiqtu) (ḥuḏiqtu) |
حُذِقْتَ (ḥuḏiqta) (ḥuḏiqta) |
حُذِقَ (ḥuḏiqa) |
حُذِقْتُمَا (ḥuḏiqtumā) (ḥuḏiqtumā) |
حُذِقَا (ḥuḏiqā) (ḥuḏiqā) |
حُذِقْنَا (ḥuḏiqnā) (ḥuḏiqnā) |
حُذِقْتُمْ (ḥuḏiqtum) (ḥuḏiqtum) |
حُذِقُوا (ḥuḏiqū) (ḥuḏiqū) | |||
f | حُذِقْتِ (ḥuḏiqti) (ḥuḏiqti) |
حُذِقَتْ (ḥuḏiqat) (ḥuḏiqat) |
حُذِقَتَا (ḥuḏiqatā) (ḥuḏiqatā) |
حُذِقْتُنَّ (ḥuḏiqtunna) (ḥuḏiqtunna) |
حُذِقْنَ (ḥuḏiqna) (ḥuḏiqna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أُحْذَقُ (ʾuḥḏaqu) (ʾuḥḏaqu) |
تُحْذَقُ (tuḥḏaqu) (tuḥḏaqu) |
يُحْذَقُ (yuḥḏaqu) (yuḥḏaqu) |
تُحْذَقَانِ (tuḥḏaqāni) (tuḥḏaqāni) |
يُحْذَقَانِ (yuḥḏaqāni) (yuḥḏaqāni) |
نُحْذَقُ (nuḥḏaqu) (nuḥḏaqu) |
تُحْذَقُونَ (tuḥḏaqūna) (tuḥḏaqūna) |
يُحْذَقُونَ (yuḥḏaqūna) (yuḥḏaqūna) | |||
f | تُحْذَقِينَ (tuḥḏaqīna) (tuḥḏaqīna) |
تُحْذَقُ (tuḥḏaqu) (tuḥḏaqu) |
تُحْذَقَانِ (tuḥḏaqāni) (tuḥḏaqāni) |
تُحْذَقْنَ (tuḥḏaqna) (tuḥḏaqna) |
يُحْذَقْنَ (yuḥḏaqna) (yuḥḏaqna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أُحْذَقَ (ʾuḥḏaqa) (ʾuḥḏaqa) |
تُحْذَقَ (tuḥḏaqa) (tuḥḏaqa) |
يُحْذَقَ (yuḥḏaqa) (yuḥḏaqa) |
تُحْذَقَا (tuḥḏaqā) (tuḥḏaqā) |
يُحْذَقَا (yuḥḏaqā) (yuḥḏaqā) |
نُحْذَقَ (nuḥḏaqa) (nuḥḏaqa) |
تُحْذَقُوا (tuḥḏaqū) (tuḥḏaqū) |
يُحْذَقُوا (yuḥḏaqū) (yuḥḏaqū) | |||
f | تُحْذَقِي (tuḥḏaqī) (tuḥḏaqī) |
تُحْذَقَ (tuḥḏaqa) (tuḥḏaqa) |
تُحْذَقَا (tuḥḏaqā) (tuḥḏaqā) |
تُحْذَقْنَ (tuḥḏaqna) (tuḥḏaqna) |
يُحْذَقْنَ (yuḥḏaqna) (yuḥḏaqna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أُحْذَقْ (ʾuḥḏaq) (ʾuḥḏaq) |
تُحْذَقْ (tuḥḏaq) (tuḥḏaq) |
يُحْذَقْ (yuḥḏaq) (yuḥḏaq) |
تُحْذَقَا (tuḥḏaqā) (tuḥḏaqā) |
يُحْذَقَا (yuḥḏaqā) (yuḥḏaqā) |
نُحْذَقْ (nuḥḏaq) (nuḥḏaq) |
تُحْذَقُوا (tuḥḏaqū) (tuḥḏaqū) |
يُحْذَقُوا (yuḥḏaqū) (yuḥḏaqū) | |||
f | تُحْذَقِي (tuḥḏaqī) (tuḥḏaqī) |
تُحْذَقْ (tuḥḏaq) (tuḥḏaq) |
تُحْذَقَا (tuḥḏaqā) (tuḥḏaqā) |
تُحْذَقْنَ (tuḥḏaqna) (tuḥḏaqna) |
يُحْذَقْنَ (yuḥḏaqna) (yuḥḏaqna) |