رَفَعَ
Izgovor:
Značenja:
- podignuti
- izdignuti
- uzvisiti
- pustiti da leti (zmaj)
- uzeti
- odneti
Primeri:
- .رَفَعْتُ أَسْعَارَ المَلَابِسِ فِي المَحَلِ
- Podigao sam cene odeće u radnji.
Suprotne reči:
- نَزَلَ - spustiti
Izreke i poslovice:
- .حَيِطْ نَفْسُكَ فَقَط بِالنَّاسِ الذِينَ قَادِرِيِنَ أَنْ يَرْفَعُنَكَ أَعْلَى
- Okruži sebe samo sa ljudima koji mogu da te podignu. Opra Vinfri
Značenje | Imperfekat | Perfekat | Glagolska vrsta |
---|---|---|---|
podignuti | يَرْفَعُ | رَفَعَ | 1. |
podizati | يُرَفِّعُ | رَفَّعَ | 2. |
podneti | يُرَافِعُ | رَافَعَ | 3. |
/ | / | / | 4. |
podizati, biti uzvišen | يَتَرَفَّعُ | تَرَفَّعَ | 5. |
međusobno se dizati | يَتَرَافَعُ | تَرَافَعَ | 6. |
/ | / | / | 7. |
podignuti, popeti se | يَرْتَفِعُ | إِرْتَفَعَ | 8. |
/ | / | / | 9. |
tražiti da se digne | يَسْتَرْفِعُ | إِسْتَرْفَعَ | 10. |
Asocijacije:
- إِرْتِفَاعٌ - visina
Izvedene reči:
- إِرْتِفَاعٌ - visina, povišenje, skok, povećanje, uspon
- تَرْفِيعٌ - unapređenje, promaknuće, povišica
- رَافِعَةٌ - dizalica, lift, poluga
- رَفَّاعٌ - dizalica, poluga
- رَفَاعَةٌ - visina, piskavost
- رُفَاعَةٌ - visok položaj, ugled, čast, dostojanstvo
- رَفْعٌ - dizanje, ukidanje, otklanjanje, odstranjivanje
- رَفْعَةٌ - (po)dizanje
- رِفْعَةٌ - visina/zgrade/, visok položaj
- رَفِيعٌ - visok, uzvišen, piskav, prodoran (glas)
- مُتَرَّفِعٌ - ohol, gord, uobražen, umišljen
- مُرَفِعٌ - tužilac
- مُرْتَفَعٌ - terasa, uzvisina
- مُرْتَفَعٌ - uzdignut, visok, eminentan
- مِرْفَاعٌ - dizalica
- مَرْفُوعٌ - uzdignut, glasan
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi
uredi
|
|
Konjugacija glagola رَفَعَ (rafaʿa) — Prva glagolska vrsta
glagolska imenica المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
particip aktivni اسم الفاعل |
رَافِعٌ (rāfiʿun) (rāfiʿun) | |||||||||||
particip pasivni اسم المفعول |
مَرْفُوعٌ (marfūʿun) (marfūʿun) | |||||||||||
aktiv الفعل المعلوم | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | رَفَعْتُ (rafaʿtu) (rafaʿtu) |
رَفَعْتَ (rafaʿta) (rafaʿta) |
رَفَعَ (rafaʿa) |
رَفَعْتُمَا (rafaʿtumā) (rafaʿtumā) |
رَفَعَا (rafaʿā) (rafaʿā) |
رَفَعْنَا (rafaʿnā) (rafaʿnā) |
رَفَعْتُمْ (rafaʿtum) (rafaʿtum) |
رَفَعُوا (rafaʿū) (rafaʿū) | |||
f | رَفَعْتِ (rafaʿti) (rafaʿti) |
رَفَعَتْ (rafaʿat) (rafaʿat) |
رَفَعَتَا (rafaʿatā) (rafaʿatā) |
رَفَعْتُنَّ (rafaʿtunna) (rafaʿtunna) |
رَفَعْنَ (rafaʿna) (rafaʿna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أَرْفَعُ (ʾarfaʿu) (ʾarfaʿu) |
تَرْفَعُ (tarfaʿu) (tarfaʿu) |
يَرْفَعُ (yarfaʿu) (yarfaʿu) |
تَرْفَعَانِ (tarfaʿāni) (tarfaʿāni) |
يَرْفَعَانِ (yarfaʿāni) (yarfaʿāni) |
نَرْفَعُ (narfaʿu) (narfaʿu) |
تَرْفَعُونَ (tarfaʿūna) (tarfaʿūna) |
يَرْفَعُونَ (yarfaʿūna) (yarfaʿūna) | |||
f | تَرْفَعِينَ (tarfaʿīna) (tarfaʿīna) |
تَرْفَعُ (tarfaʿu) (tarfaʿu) |
تَرْفَعَانِ (tarfaʿāni) (tarfaʿāni) |
تَرْفَعْنَ (tarfaʿna) (tarfaʿna) |
يَرْفَعْنَ (yarfaʿna) (yarfaʿna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أَرْفَعَ (ʾarfaʿa) (ʾarfaʿa) |
تَرْفَعَ (tarfaʿa) (tarfaʿa) |
يَرْفَعَ (yarfaʿa) (yarfaʿa) |
تَرْفَعَا (tarfaʿā) (tarfaʿā) |
يَرْفَعَا (yarfaʿā) (yarfaʿā) |
نَرْفَعَ (narfaʿa) (narfaʿa) |
تَرْفَعُوا (tarfaʿū) (tarfaʿū) |
يَرْفَعُوا (yarfaʿū) (yarfaʿū) | |||
f | تَرْفَعِي (tarfaʿī) (tarfaʿī) |
تَرْفَعَ (tarfaʿa) (tarfaʿa) |
تَرْفَعَا (tarfaʿā) (tarfaʿā) |
تَرْفَعْنَ (tarfaʿna) (tarfaʿna) |
يَرْفَعْنَ (yarfaʿna) (yarfaʿna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أَرْفَعْ (ʾarfaʿ) (ʾarfaʿ) |
تَرْفَعْ (tarfaʿ) (tarfaʿ) |
يَرْفَعْ (yarfaʿ) (yarfaʿ) |
تَرْفَعَا (tarfaʿā) (tarfaʿā) |
يَرْفَعَا (yarfaʿā) (yarfaʿā) |
نَرْفَعْ (narfaʿ) (narfaʿ) |
تَرْفَعُوا (tarfaʿū) (tarfaʿū) |
يَرْفَعُوا (yarfaʿū) (yarfaʿū) | |||
f | تَرْفَعِي (tarfaʿī) (tarfaʿī) |
تَرْفَعْ (tarfaʿ) (tarfaʿ) |
تَرْفَعَا (tarfaʿā) (tarfaʿā) |
تَرْفَعْنَ (tarfaʿna) (tarfaʿna) |
يَرْفَعْنَ (yarfaʿna) (yarfaʿna) | |||||||
imperativ الأمر |
m | اِرْفَعْ (irfaʿ) (irfaʿ) |
اِرْفَعَا (irfaʿā) (irfaʿā) |
اِرْفَعُوا (irfaʿū) (irfaʿū) |
||||||||
f | اِرْفَعِي (irfaʿī) (irfaʿī) |
اِرْفَعْنَ (irfaʿna) (irfaʿna) | ||||||||||
pasiv الفعل المجهول | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | رُفِعْتُ (rufiʿtu) (rufiʿtu) |
رُفِعْتَ (rufiʿta) (rufiʿta) |
رُفِعَ (rufiʿa) |
رُفِعْتُمَا (rufiʿtumā) (rufiʿtumā) |
رُفِعَا (rufiʿā) (rufiʿā) |
رُفِعْنَا (rufiʿnā) (rufiʿnā) |
رُفِعْتُمْ (rufiʿtum) (rufiʿtum) |
رُفِعُوا (rufiʿū) (rufiʿū) | |||
f | رُفِعْتِ (rufiʿti) (rufiʿti) |
رُفِعَتْ (rufiʿat) (rufiʿat) |
رُفِعَتَا (rufiʿatā) (rufiʿatā) |
رُفِعْتُنَّ (rufiʿtunna) (rufiʿtunna) |
رُفِعْنَ (rufiʿna) (rufiʿna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أُرْفَعُ (ʾurfaʿu) (ʾurfaʿu) |
تُرْفَعُ (turfaʿu) (turfaʿu) |
يُرْفَعُ (yurfaʿu) (yurfaʿu) |
تُرْفَعَانِ (turfaʿāni) (turfaʿāni) |
يُرْفَعَانِ (yurfaʿāni) (yurfaʿāni) |
نُرْفَعُ (nurfaʿu) (nurfaʿu) |
تُرْفَعُونَ (turfaʿūna) (turfaʿūna) |
يُرْفَعُونَ (yurfaʿūna) (yurfaʿūna) | |||
f | تُرْفَعِينَ (turfaʿīna) (turfaʿīna) |
تُرْفَعُ (turfaʿu) (turfaʿu) |
تُرْفَعَانِ (turfaʿāni) (turfaʿāni) |
تُرْفَعْنَ (turfaʿna) (turfaʿna) |
يُرْفَعْنَ (yurfaʿna) (yurfaʿna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أُرْفَعَ (ʾurfaʿa) (ʾurfaʿa) |
تُرْفَعَ (turfaʿa) (turfaʿa) |
يُرْفَعَ (yurfaʿa) (yurfaʿa) |
تُرْفَعَا (turfaʿā) (turfaʿā) |
يُرْفَعَا (yurfaʿā) (yurfaʿā) |
نُرْفَعَ (nurfaʿa) (nurfaʿa) |
تُرْفَعُوا (turfaʿū) (turfaʿū) |
يُرْفَعُوا (yurfaʿū) (yurfaʿū) | |||
f | تُرْفَعِي (turfaʿī) (turfaʿī) |
تُرْفَعَ (turfaʿa) (turfaʿa) |
تُرْفَعَا (turfaʿā) (turfaʿā) |
تُرْفَعْنَ (turfaʿna) (turfaʿna) |
يُرْفَعْنَ (yurfaʿna) (yurfaʿna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أُرْفَعْ (ʾurfaʿ) (ʾurfaʿ) |
تُرْفَعْ (turfaʿ) (turfaʿ) |
يُرْفَعْ (yurfaʿ) (yurfaʿ) |
تُرْفَعَا (turfaʿā) (turfaʿā) |
يُرْفَعَا (yurfaʿā) (yurfaʿā) |
نُرْفَعْ (nurfaʿ) (nurfaʿ) |
تُرْفَعُوا (turfaʿū) (turfaʿū) |
يُرْفَعُوا (yurfaʿū) (yurfaʿū) | |||
f | تُرْفَعِي (turfaʿī) (turfaʿī) |
تُرْفَعْ (turfaʿ) (turfaʿ) |
تُرْفَعَا (turfaʿā) (turfaʿā) |
تُرْفَعْنَ (turfaʿna) (turfaʿna) |
يُرْفَعْنَ (yurfaʿna) (yurfaʿna) |