nina

Srpski

nina (srpski, ćir. nina)

Imenica

nina, ž

Kategorije: pren. pogr.


Oblici:

  1. nȋna [1]
  2. nína Deska [2] [1]
  3. nȉna Ivanda [1]

Značenja:

  1. Majka. [1]
  2. Mlađa ženska osoba (obično u oslovljavanju uz ime). [1]
  3. Stidljiva, nesigurna muška osoba. [1]

Primeri:

  1. Pa tȏ mȁma i nȋna ùpakuju lȇpo. Subotica Novo Miloševo [1]
  2. Kod nina Sóse. [3] Itebej [1]


Sinonimi:

  1. snaja [1]


Reference

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Sofija Rakić-Miloradović, O govoru Deske. — ESM, 3, 2001, 52—67, str. 65.
  3. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 75.

Napomene