окачити

окачити (српски, lat. okačiti) уреди

Глагол уреди

окачити, {{{вид}}} непрел.

Облици:

  1. -им [1]
  2. о̀качити, ока̏чити [1]

Значења:

  1. Ставити око врата или преко рамена. [1]

Примери:

  1. О̏нда и[х] ма̏ло су̑шимо [кобасице], ока̏чимо под а̏мбар, у магази́не, и та̏ко сто́ју. Вршац [1]
  2. А де̏вери су да̀рӣвани, ни́е ко што са̏д се ку̑пи го̀това ко̀шуља па се о̀качи, него су се то̑ тка̏ли та̏нки ве́зови, па пла́тно та̀ко ду̏гачко, па као пѐшкӣр се око де̏вера ве̑же. Кула [1]
  3. Маљи̏це што бије̏, то ока̏чиш деца̏ма. Избиште [1]


Синоними:

  1. обесити [1]


Референце уреди

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене уреди