بَكَرَ
Изговор:
Значења:
- рано устати
- поранити
Примери:
- .بَكَرْتُ هَذَا الصَّبَاحُ وَ شَهَدْتُ شُرُوقَ الشَّمْسِ
- Јутрос сам поранио и посматрао излазак сунцаа.
Супротне речи:
Изреке и пословице:
- .لا يُخَافُ أَرْنَبُ مِنْ الصِّيَادِ الَّذِينَ إِفْتَخَرُوا، وَلَكِنَّ مِنْ الَّذِينَ مَنْ بَكَرُوا.
- Не боји се зец ловца који се хвали, већ оног који порани.
Асоцијације:
- صَباحٌ - јутро
- إِسْتَيْقَاظٌ - буђење
- نَوْمٌ - спавање
Изведене речи:
- إِبْتِكَارٌ - новост, новина, изум, проналазак
- إِبكَارٌ - рано јутро
- بَاكِرٌ - раноранилац, рани, преурањен
- بَاكُورٌ - ран, привремен
- بَكَرٌ - јутро, гужва
- بَكُرٌ - раноранилац, који рано ради
- بُكْرَةٌ - зора, освит, јутро; сутра
- مُبْتَكَرٌ - новостворен, оригиналан
Сродни чланци са Википедије:
Преводи
уреди
|
|
Конјугација глагола بَكَرَ (bakara) — Прва глаголска врста
глаголска именица المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
партицип активни اسم الفاعل |
بَاكِرٌ (bākirun) (bākirun) | |||||||||||
партицип пасивни اسم المفعول |
مَبْكُورٌ (mabkūrun) (mabkūrun) | |||||||||||
актив الفعل المعلوم | ||||||||||||
једнина المفرد |
двојина المثنى |
множина الجمع | ||||||||||
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب | |||||
индикатив перфекта الماضي |
m | بَكَرْتُ (bakartu) (bakartu) |
بَكَرْتَ (bakarta) (bakarta) |
بَكَرَ (bakara) |
بَكَرْتُمَا (bakartumā) (bakartumā) |
بَكَرَا (bakarā) (bakarā) |
بَكَرْنَا (bakarnā) (bakarnā) |
بَكَرْتُمْ (bakartum) (bakartum) |
بَكَرُوا (bakarū) (bakarū) | |||
f | بَكَرْتِ (bakarti) (bakarti) |
بَكَرَتْ (bakarat) (bakarat) |
بَكَرَتَا (bakaratā) (bakaratā) |
بَكَرْتُنَّ (bakartunna) (bakartunna) |
بَكَرْنَ (bakarna) (bakarna) | |||||||
индикатив имперфекта المضارع |
m | أَبْكُرُ (ʾabkuru) (ʾabkuru) |
تَبْكُرُ (tabkuru) (tabkuru) |
يَبْكُرُ (yabkuru) (yabkuru) |
تَبْكُرَانِ (tabkurāni) (tabkurāni) |
يَبْكُرَانِ (yabkurāni) (yabkurāni) |
نَبْكُرُ (nabkuru) (nabkuru) |
تَبْكُرُونَ (tabkurūna) (tabkurūna) |
يَبْكُرُونَ (yabkurūna) (yabkurūna) | |||
f | تَبْكُرِينَ (tabkurīna) (tabkurīna) |
تَبْكُرُ (tabkuru) (tabkuru) |
تَبْكُرَانِ (tabkurāni) (tabkurāni) |
تَبْكُرْنَ (tabkurna) (tabkurna) |
يَبْكُرْنَ (yabkurna) (yabkurna) | |||||||
конјунктив المضارع المنصوب |
m | أَبْكُرَ (ʾabkura) (ʾabkura) |
تَبْكُرَ (tabkura) (tabkura) |
يَبْكُرَ (yabkura) (yabkura) |
تَبْكُرَا (tabkurā) (tabkurā) |
يَبْكُرَا (yabkurā) (yabkurā) |
نَبْكُرَ (nabkura) (nabkura) |
تَبْكُرُوا (tabkurū) (tabkurū) |
يَبْكُرُوا (yabkurū) (yabkurū) | |||
f | تَبْكُرِي (tabkurī) (tabkurī) |
تَبْكُرَ (tabkura) (tabkura) |
تَبْكُرَا (tabkurā) (tabkurā) |
تَبْكُرْنَ (tabkurna) (tabkurna) |
يَبْكُرْنَ (yabkurna) (yabkurna) | |||||||
јусив المضارع المجزوم |
m | أَبْكُرْ (ʾabkur) (ʾabkur) |
تَبْكُرْ (tabkur) (tabkur) |
يَبْكُرْ (yabkur) (yabkur) |
تَبْكُرَا (tabkurā) (tabkurā) |
يَبْكُرَا (yabkurā) (yabkurā) |
نَبْكُرْ (nabkur) (nabkur) |
تَبْكُرُوا (tabkurū) (tabkurū) |
يَبْكُرُوا (yabkurū) (yabkurū) | |||
f | تَبْكُرِي (tabkurī) (tabkurī) |
تَبْكُرْ (tabkur) (tabkur) |
تَبْكُرَا (tabkurā) (tabkurā) |
تَبْكُرْنَ (tabkurna) (tabkurna) |
يَبْكُرْنَ (yabkurna) (yabkurna) | |||||||
императив الأمر |
m | اُبْكُرْ (ubkur) (ubkur) |
اُبْكُرَا (ubkurā) (ubkurā) |
اُبْكُرُوا (ubkurū) (ubkurū) |
||||||||
f | اُبْكُرِي (ubkurī) (ubkurī) |
اُبْكُرْنَ (ubkurna) (ubkurna) | ||||||||||
пасив الفعل المجهول | ||||||||||||
једнина المفرد |
двојина المثنى |
множина الجمع | ||||||||||
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب | |||||
индикатив перфекта الماضي |
m | بُكِرْتُ (bukirtu) (bukirtu) |
بُكِرْتَ (bukirta) (bukirta) |
بُكِرَ (bukira) |
بُكِرْتُمَا (bukirtumā) (bukirtumā) |
بُكِرَا (bukirā) (bukirā) |
بُكِرْنَا (bukirnā) (bukirnā) |
بُكِرْتُمْ (bukirtum) (bukirtum) |
بُكِرُوا (bukirū) (bukirū) | |||
f | بُكِرْتِ (bukirti) (bukirti) |
بُكِرَتْ (bukirat) (bukirat) |
بُكِرَتَا (bukiratā) (bukiratā) |
بُكِرْتُنَّ (bukirtunna) (bukirtunna) |
بُكِرْنَ (bukirna) (bukirna) | |||||||
индикатив имперфекта المضارع |
m | أُبْكَرُ (ʾubkaru) (ʾubkaru) |
تُبْكَرُ (tubkaru) (tubkaru) |
يُبْكَرُ (yubkaru) (yubkaru) |
تُبْكَرَانِ (tubkarāni) (tubkarāni) |
يُبْكَرَانِ (yubkarāni) (yubkarāni) |
نُبْكَرُ (nubkaru) (nubkaru) |
تُبْكَرُونَ (tubkarūna) (tubkarūna) |
يُبْكَرُونَ (yubkarūna) (yubkarūna) | |||
f | تُبْكَرِينَ (tubkarīna) (tubkarīna) |
تُبْكَرُ (tubkaru) (tubkaru) |
تُبْكَرَانِ (tubkarāni) (tubkarāni) |
تُبْكَرْنَ (tubkarna) (tubkarna) |
يُبْكَرْنَ (yubkarna) (yubkarna) | |||||||
конјунктив المضارع المنصوب |
m | أُبْكَرَ (ʾubkara) (ʾubkara) |
تُبْكَرَ (tubkara) (tubkara) |
يُبْكَرَ (yubkara) (yubkara) |
تُبْكَرَا (tubkarā) (tubkarā) |
يُبْكَرَا (yubkarā) (yubkarā) |
نُبْكَرَ (nubkara) (nubkara) |
تُبْكَرُوا (tubkarū) (tubkarū) |
يُبْكَرُوا (yubkarū) (yubkarū) | |||
f | تُبْكَرِي (tubkarī) (tubkarī) |
تُبْكَرَ (tubkara) (tubkara) |
تُبْكَرَا (tubkarā) (tubkarā) |
تُبْكَرْنَ (tubkarna) (tubkarna) |
يُبْكَرْنَ (yubkarna) (yubkarna) | |||||||
јусив المضارع المجزوم |
m | أُبْكَرْ (ʾubkar) (ʾubkar) |
تُبْكَرْ (tubkar) (tubkar) |
يُبْكَرْ (yubkar) (yubkar) |
تُبْكَرَا (tubkarā) (tubkarā) |
يُبْكَرَا (yubkarā) (yubkarā) |
نُبْكَرْ (nubkar) (nubkar) |
تُبْكَرُوا (tubkarū) (tubkarū) |
يُبْكَرُوا (yubkarū) (yubkarū) | |||
f | تُبْكَرِي (tubkarī) (tubkarī) |
تُبْكَرْ (tubkar) (tubkar) |
تُبْكَرَا (tubkarā) (tubkarā) |
تُبْكَرْنَ (tubkarna) (tubkarna) |
يُبْكَرْنَ (yubkarna) (yubkarna) |