učenje

učenje

Srpski

učenje (srpski, lat. učenje)

Imenica

učenje, s

Slogovi: u-če-nje, mn. u-če-nja

Značenja:

[1.] Učenje je relativno trajna i progresivna promena ličnosti i ponašanja individue nastala kao rezultat prethodne aktivnosti iste, tj. iskustva. Učenje je proces sticanja novog, ili modifikovanja postojećeg znanja, ponašanja, veština, vrednosti ili preferencija.^[1]

[1.1.] Radi boljeg razumevanja, a i kao potvrda drevnosti, pradavne reči u savremenom srpskom jeziku,

osvrnućemo se na glagol u sanskrtu उच्यति ^[2] (čita se) učjati sa značenjem:

[1.1.1.] navići se na, biti naviknut na

[1.1.2.] voleti nešto, uživati u, osećati zadovoljstvo u, uživati

Poreklo:

[1.1.] reč učenje je izvedena iz praslavenskog: *učiti → staroslavenski: učiti

Sinonimi:

[1.1.] smer, škola, pravac ^[3]

Asocijacije:

[1.1.] obrazovanje, prosveta

Izvedene reči:

[1.1.] [[]]

Reference

↑ Richard Gross, Psychology: The Science of Mind and Behaviour 6E, Hachette UK. (please provide the title of the work)‎^[1], (please provide a date or year), →ISBN 978-1-4441-6436-7
↑ Sanskrt: [[2]]
↑ Ćosić, Pavle; et al. (gl. asistent i stručni konsultant Bojana Đorđević) (2008). Rečnik sinonima. Beograd: Kornet. ISBN 978-86-86673-09-1. (COBISS)

Srodni članci sa Vikipedije:

[1] učenje

[1] Richard Gross, Psychology: The Science of Mind and Behaviour 6E, Hachette UK. (please provide the title of the work)‎^[1], (please provide a date or year), →ISBN 978-1-4441-6436-7

[2] Sanskrt: [[2]]

[П._Ћосић_и_сарадници,_Речник_синонима-3] Ćosić, Pavle; et al. (gl. asistent i stručni konsultant Bojana Đorđević) (2008). Rečnik sinonima. Beograd: Kornet. ISBN 978-86-86673-09-1. (COBISS)

[1]

[2]

[3]

Padež	Jednina	Množina
Nominativ	učenje	učenja
Genitiv	učenja	učenja
Dativ	učenju	učenjima
Akuzativ	učenje	učenja
Vokativ	učenje	učenja
Instrumental	učenjem	učenjima
Lokativ	učenju	učenjima