manila

Imenica

uredi

manila, ž

Oblici:

  1. manѝla, maníla Kać Itebej Ivanda [1]

Značenja:

  1. Vrsta neupredenog kudeljnog kanapa čije se niti lako razdvajaju. [2] Laćarak[1]

Primeri:

  1. Bȓzo ѝde tȃj pòso, ȏn kȕpi tùluzinu, slȃže, jȃ hȍman vezȋvam s manѝlom snòpove, ònak tòvarimo u kȍla i kȕći. [3] Jaša Tomić Novi Sad Neuzina Boka Šurjan [1]


Sinonimi:

  1. manikula [1]


Reference

uredi
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Radivoj Prokopljević, Čudesna moć sremske klepetuše. Ruma (Srpska knjiga), 2002, 150 str.
  3. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 293.

Napomene

uredi