Викиречник

ùkōčen

ùkōčen

ukočen (srpski, lat. ukočen) uredi

Kategorije: trp.


Oblici:

  1. -a, -o [1]

Značenja:

  1. Koji ne može da se pomeri; krut, ukrućen. [1]

Primeri:

  1. Pȅrem, al nѐ mogu da prédem, nѐ mogu tàko da odvȃjam rȗku od mѐne, zaš mѐne je kao rúka ùkōčena. [2] [3] Zrenjanin Novo Miloševo Boka [1]


Izrazi:

  1. ˜ ko aufinger. — Ukóčio se ko àufinger ("Ukóčio se ko àufinger"). Mol [1]

Reference uredi

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 58.
  3. ↑ Nevenka Sekulić, Zbirka dijalekatskih tekstova iz Vojvodine. — SDZb, HHVII, 1981, 107—306, str. 153.

Napomene uredi

Preuzeto iz „https://sr.wiktionary.org/w/index.php?title=у̀ко̄чен&oldid=238806”