unuka

unuka (srpski, lat. unuka)

Imenica

unuka, ž

Pridev

Pridev

unuka -a, -o, prid.

Oblici:

  1. unȕka Vršac Izbište, ùnuka [1]
  2. -a, -o [1]

Značenja:

  1. Sinovljeva ili kćerkina kći. [1]

Primeri:

  1. Ùnuka joj ȉma nȍve pàtike. Sremska Kamenica [1]
  2. Ȉmam ùnuku je[d]nu mȃlu. [2] Bečej Sremska Mitrovica Bačko Petrovo Selo Novi Sad Đala Elemir Tomaševac Veliki Gaj Farkaždin Deska [1]


Izvedene reči:

  1. unȕkin [1]


Reference

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 59.

Napomene