جَنَحَ
Izgovor:
Značenja:
- približiti se
- brzati
- nasukati se (brod)
- nagnuti se (prema)
- biti sklon
- naginjati
- prići
- priključiti se
Značenje | Imperfekat | Perfekat | Glagolska vrsta |
---|---|---|---|
približiti se | يَجْنُحُ | جَنَحَ | 1. |
okriviti, optužiti | يُجَنِّحُ | جَنَّحَ | 2. |
/ | / | / | 3. |
prići, priključiti se | يُجْنِحُ | أَجْنَحَ | 4. |
osloniti se samo na dlanove | يَتَجَنَّحُ | تَجَنَّحَ | 5. |
/ | / | / | 6. |
/ | / | / | 7. |
biti sklon | يَجْتَنِحُ | إِجْتَنَحَ | 8. |
/ | / | / | 9. |
učiniti sklonim | يَسْتَجْنِحُ | إِسْتَجْنَحَ | 10. |
Primeri:
- .هُوَ يَجْنُحُ إِلَى العَبُوسِ
- On je sklon durenju.
Sinonimi:
Suprotne reči:
- إِبْتَعَدَ - udaljiti se
- إِنْصَرَفَ - udaljiti se
Izreke i poslovice:
- .السَّفَرُ يَعْنِي تَغْيِيرِ لأَمَاكِن بِسُرْعَةٍ وَالعَادَاتِ وَالنَّاسِ الَّذِينَ نُصَاحَبَهُمْ ، وَهَذَا يَعْنِي أَنْ نَجْنُحَ أَكْثَرًا عَلَى مَدَى الهَاوِيَّةِ الوَقْتِ
- Putovati znači menjati brzo mesta, navike i ljude sa kojima se družimo, znači jače se naginjati nad ponor vremena. - Ivo Andrić
Asocijacije:
- نَافِذَةٌ - prozor
- خَطَرٌ - rizik
- مَوْهِبَةٌ - sklonost
Izvedene reči:
- جَانِحٌ - sklon, naklonjen
- جَنَاحٌ - krilo, strana, bok, peraje, ruka, lopatica, paviljon
- جُنْحٌ - noć, tmina
- جُنْحَةٌ - prestup, prekršaj
- جُنُوحٌ - nagnutost, povijenost
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi
uredi
|
|
Konjugacija glagola جَنَحَ (ğanaḥa) — Prva glagolska vrsta
glagolska imenica المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
particip aktivni اسم الفاعل |
جَانِحٌ (jāniḥun) (ğāniḥun) | |||||||||||
particip pasivni اسم المفعول |
مَجْنُوحٌ (majnūḥun) (mağnūḥun) | |||||||||||
aktiv الفعل المعلوم | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | جَنَحْتُ (janaḥtu) (ğanaḥtu) |
جَنَحْتَ (janaḥta) (ğanaḥta) |
جَنَحَ (ğanaḥa) |
جَنَحْتُمَا (janaḥtumā) (ğanaḥtumā) |
جَنَحَا (janaḥā) (ğanaḥā) |
جَنَحْنَا (janaḥnā) (ğanaḥnā) |
جَنَحْتُمْ (janaḥtum) (ğanaḥtum) |
جَنَحُوا (janaḥū) (ğanaḥū) | |||
f | جَنَحْتِ (janaḥti) (ğanaḥti) |
جَنَحَتْ (janaḥat) (ğanaḥat) |
جَنَحَتَا (janaḥatā) (ğanaḥatā) |
جَنَحْتُنَّ (janaḥtunna) (ğanaḥtunna) |
جَنَحْنَ (janaḥna) (ğanaḥna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أَجْنُحُ (ʾajnuḥu) (ʾağnuḥu) |
تَجْنُحُ (tajnuḥu) (tağnuḥu) |
يَجْنُحُ (yajnuḥu) (yağnuḥu) |
تَجْنُحَانِ (tajnuḥāni) (tağnuḥāni) |
يَجْنُحَانِ (yajnuḥāni) (yağnuḥāni) |
نَجْنُحُ (najnuḥu) (nağnuḥu) |
تَجْنُحُونَ (tajnuḥūna) (tağnuḥūna) |
يَجْنُحُونَ (yajnuḥūna) (yağnuḥūna) | |||
f | تَجْنُحِينَ (tajnuḥīna) (tağnuḥīna) |
تَجْنُحُ (tajnuḥu) (tağnuḥu) |
تَجْنُحَانِ (tajnuḥāni) (tağnuḥāni) |
تَجْنُحْنَ (tajnuḥna) (tağnuḥna) |
يَجْنُحْنَ (yajnuḥna) (yağnuḥna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أَجْنُحَ (ʾajnuḥa) (ʾağnuḥa) |
تَجْنُحَ (tajnuḥa) (tağnuḥa) |
يَجْنُحَ (yajnuḥa) (yağnuḥa) |
تَجْنُحَا (tajnuḥā) (tağnuḥā) |
يَجْنُحَا (yajnuḥā) (yağnuḥā) |
نَجْنُحَ (najnuḥa) (nağnuḥa) |
تَجْنُحُوا (tajnuḥū) (tağnuḥū) |
يَجْنُحُوا (yajnuḥū) (yağnuḥū) | |||
f | تَجْنُحِي (tajnuḥī) (tağnuḥī) |
تَجْنُحَ (tajnuḥa) (tağnuḥa) |
تَجْنُحَا (tajnuḥā) (tağnuḥā) |
تَجْنُحْنَ (tajnuḥna) (tağnuḥna) |
يَجْنُحْنَ (yajnuḥna) (yağnuḥna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أَجْنُحْ (ʾajnuḥ) (ʾağnuḥ) |
تَجْنُحْ (tajnuḥ) (tağnuḥ) |
يَجْنُحْ (yajnuḥ) (yağnuḥ) |
تَجْنُحَا (tajnuḥā) (tağnuḥā) |
يَجْنُحَا (yajnuḥā) (yağnuḥā) |
نَجْنُحْ (najnuḥ) (nağnuḥ) |
تَجْنُحُوا (tajnuḥū) (tağnuḥū) |
يَجْنُحُوا (yajnuḥū) (yağnuḥū) | |||
f | تَجْنُحِي (tajnuḥī) (tağnuḥī) |
تَجْنُحْ (tajnuḥ) (tağnuḥ) |
تَجْنُحَا (tajnuḥā) (tağnuḥā) |
تَجْنُحْنَ (tajnuḥna) (tağnuḥna) |
يَجْنُحْنَ (yajnuḥna) (yağnuḥna) | |||||||
imperativ الأمر |
m | اُجْنُحْ (ujnuḥ) (uğnuḥ) |
اُجْنُحَا (ujnuḥā) (uğnuḥā) |
اُجْنُحُوا (ujnuḥū) (uğnuḥū) |
||||||||
f | اُجْنُحِي (ujnuḥī) (uğnuḥī) |
اُجْنُحْنَ (ujnuḥna) (uğnuḥna) | ||||||||||
pasiv الفعل المجهول | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | جُنِحْتُ (juniḥtu) (ğuniḥtu) |
جُنِحْتَ (juniḥta) (ğuniḥta) |
جُنِحَ (ğuniḥa) |
جُنِحْتُمَا (juniḥtumā) (ğuniḥtumā) |
جُنِحَا (juniḥā) (ğuniḥā) |
جُنِحْنَا (juniḥnā) (ğuniḥnā) |
جُنِحْتُمْ (juniḥtum) (ğuniḥtum) |
جُنِحُوا (juniḥū) (ğuniḥū) | |||
f | جُنِحْتِ (juniḥti) (ğuniḥti) |
جُنِحَتْ (juniḥat) (ğuniḥat) |
جُنِحَتَا (juniḥatā) (ğuniḥatā) |
جُنِحْتُنَّ (juniḥtunna) (ğuniḥtunna) |
جُنِحْنَ (juniḥna) (ğuniḥna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أُجْنَحُ (ʾujnaḥu) (ʾuğnaḥu) |
تُجْنَحُ (tujnaḥu) (tuğnaḥu) |
يُجْنَحُ (yujnaḥu) (yuğnaḥu) |
تُجْنَحَانِ (tujnaḥāni) (tuğnaḥāni) |
يُجْنَحَانِ (yujnaḥāni) (yuğnaḥāni) |
نُجْنَحُ (nujnaḥu) (nuğnaḥu) |
تُجْنَحُونَ (tujnaḥūna) (tuğnaḥūna) |
يُجْنَحُونَ (yujnaḥūna) (yuğnaḥūna) | |||
f | تُجْنَحِينَ (tujnaḥīna) (tuğnaḥīna) |
تُجْنَحُ (tujnaḥu) (tuğnaḥu) |
تُجْنَحَانِ (tujnaḥāni) (tuğnaḥāni) |
تُجْنَحْنَ (tujnaḥna) (tuğnaḥna) |
يُجْنَحْنَ (yujnaḥna) (yuğnaḥna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أُجْنَحَ (ʾujnaḥa) (ʾuğnaḥa) |
تُجْنَحَ (tujnaḥa) (tuğnaḥa) |
يُجْنَحَ (yujnaḥa) (yuğnaḥa) |
تُجْنَحَا (tujnaḥā) (tuğnaḥā) |
يُجْنَحَا (yujnaḥā) (yuğnaḥā) |
نُجْنَحَ (nujnaḥa) (nuğnaḥa) |
تُجْنَحُوا (tujnaḥū) (tuğnaḥū) |
يُجْنَحُوا (yujnaḥū) (yuğnaḥū) | |||
f | تُجْنَحِي (tujnaḥī) (tuğnaḥī) |
تُجْنَحَ (tujnaḥa) (tuğnaḥa) |
تُجْنَحَا (tujnaḥā) (tuğnaḥā) |
تُجْنَحْنَ (tujnaḥna) (tuğnaḥna) |
يُجْنَحْنَ (yujnaḥna) (yuğnaḥna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أُجْنَحْ (ʾujnaḥ) (ʾuğnaḥ) |
تُجْنَحْ (tujnaḥ) (tuğnaḥ) |
يُجْنَحْ (yujnaḥ) (yuğnaḥ) |
تُجْنَحَا (tujnaḥā) (tuğnaḥā) |
يُجْنَحَا (yujnaḥā) (yuğnaḥā) |
نُجْنَحْ (nujnaḥ) (nuğnaḥ) |
تُجْنَحُوا (tujnaḥū) (tuğnaḥū) |
يُجْنَحُوا (yujnaḥū) (yuğnaḥū) | |||
f | تُجْنَحِي (tujnaḥī) (tuğnaḥī) |
تُجْنَحْ (tujnaḥ) (tuğnaḥ) |
تُجْنَحَا (tujnaḥā) (tuğnaḥā) |
تُجْنَحْنَ (tujnaḥna) (tuğnaḥna) |
يُجْنَحْنَ (yujnaḥna) (yuğnaḥna) |