oltar

Imenica

uredi

oltar, m

Oblici:

  1. -ára [1]
  2. oltȃr Jaša Tomić [2], òltār [1]

Značenja:

  1. Najvažniji deo hrama, gde se nalazi časna trpeza i gde se vrši glavni deo bogosluženja (u pravoslavnoj crkvi odvojen ikonostasom). [1]

Primeri:

  1. Ȍnda kad ćemo da se vènčāvamo, ȍnda nȃz dvȍje idémo pred òltār. Laćarak [1]
  2. Pȍp [...] pȍšlje crkvenjáka [...] da me zòve u òltār. [3] Vojka Novo Miloševo Itebej Deska [1]


Reference

uredi
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 55.
  3. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 263.

Napomene

uredi