vek

Srpski

Padež Jednina Množina
Nominativ vek vekovi
Genitiv veka vekova
Dativ veku vekovima
Akuzativ vek vekovi
Vokativ veku vekovi
Instrumental vekom vekovima
Lokativ veku vekovima


Imenica

vek, m

Značenja:

  1. period od sto godina [1]
  2. (značenje izvedeno preko sinonima) era, epoha, razdoblje, interval, vreme, doba, etapa, sezona, arh. dob arh. [1]

  3. (značenje izvedeno preko sinonima) beskrajnost, beskraj, vekovečnost, eon, nedogled, bezgraničnost [1]

  4. (značenje izvedeno preko sinonima) postojanje, življenje, fig. glava fig., egzistiranje, egzistencija, trajanje fig., pesn. vekovanje pesn., ret. živovanje ret., opstojanje, živost [1]

  5. vremenski period u rastu čoveka [1]

Reference

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Ćosić Pavle (2008) chapter IX, in Rečnik Sinonima (in Srpski), Beograd, Srbija: Kornet, →ISBN, page 714; republished Novi Sad,: Prometej, 2018, →ISBN, page 1356 2008 (gl. asistent i stručni konsultant Bojana Đorđević) Rečnik sinonima, Beograd: Kornet, →ISBN, page 714 (COBISS)

Napomene

Šablon:Kateg3 Šablon:Kateg



Takođe pogledajte: věk

Czech

Pronunciation

Noun

vek f

  1. genitive plural of veka

Finnish

Pronunciation

Šablon:fi-p

Adverb

Šablon:fi-adv (colloquial)

  1. Alternative form of veke.

Further reading

Norwegian Bokmål

Etymology 1

From Old Norse veikr via Danski veg.

Adjective

Šablon:nb-adj-1

  1. alternative form of veik

Etymology 2

Alternative forms

Verb

Šablon:nb-verb-form

  1. simple past of vike

References

Old Norse

Verb

vek

  1. inflection of vekja:
    1. first-person singular present active indicative
    2. second-person singular present active imperative

Srpskohrvatski

Alternative forms

Etymology

Nasleđeno od Pra-Slovenski *věkъ.

Noun

vȇk m (Ćirilica spelling vȇk)

  1. century (100 years)
  2. a long period of time, especially historical; an era
  3. lifetime

Declension

Derived terms

Švedski

Pronunciation

  • MFA(ključ): /ˈveːk/
  • Audio:(file)
  • Rime: -eːk

Etymology 1

From Old Swedish vēker, from Old Norse veikr, from Pra-Germanski *waikwaz. Cognate with Norwegian veik, German weich and English weak.

Adjective

vek (comparative vekare, superlative vekast)

  1. weak
Declension

Šablon:sv-adj-reg

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Verb

vek

  1. past indicative of vika

Talysh

Etymology

Ultimately from Proto-Indo-Iranian *wr̥tkás.

Noun

vek

  1. kidney

Tocharian B

Etymology

Cf. wek. Compare Tocharian A vak and Sanskrt वाक् (vāk) from वाच् (vāc).

Noun

Šablon:txb-noun

  1. voice