kuđenje

kuđenje

Jezici (1)

Srpski

kuđenje, s

Slogovi: ku-đe-nje, mn. ku-đe-nja

Značenja:

[1.] nekoga ukoravati, grditi i prigovarati, zamerati, nalaziti mane i nedostatke

[1.1.] U sanskrtu nailazimo na višeznačnu imenicu srednjeg roda कुत्सन ^[1] (čita se) kutsana, jedno od značenja je kao i u srpskom jeziku.

Poreklo:

[1.1.] iz praslavenskog:

Sinonimi:

[1.1.] kudnja, kudba

Primeri:

[1.1.] Najzad, takođe treba izbegavati davanje nekom saveta, prekoravanje ili kuđenje nekoga.

[1.2.] Doduše, još se privikavamo na režim „toplo-hladno” i to vaganje, hvalisanje ili preterano kuđenje.

[1.3.] Istinski prijatelj hvali vrednosti koje su pohvale dostojne i otvoreno kudi ono što je za kuđenje.

[1.4.] Kuđenje valjane djevojke smatralo se smrtnim grijehom isto kao i lažno svjedočenje pred sudom, jer postojao je strah od osvete.

[1.5.] Već smo se doticali teme kažnjavanja i zabrana i pominjali smo da u adolescentskom uzrastu strogost i kuđenje moraju biti svedeni na minimum.

Asocijacije:

[1.1.] kuditi

Izvedene reči:

[1.1.] kuđen