أَمَرَ
Glagolski vid | |||
---|---|---|---|
svršeni | nesvršeni | ||
أَمَرَ | يَِأْمُرُ |
Izgovor:
Značenja:
- narediti
- zapovediti
- naložiti
Primeri:
- .المَلِكُ سَلْمَان يَأْمُرُ الحَرَسَ الوَطَنِيَّ بِالمُشَارَكَةِ فِي الحَمْلَةِ عَلَى اليَمَنِ
- Saudijski kralj Salman je naredio Nacionalnoj gardi da učestvuje u vojnoj kampanji protiv Jemena.
Sinonimi:
Suprotne reči:
- تَحَيَّرَ - oklevati
Izreke i poslovice:
- .الذِي لا يَسْتَطِيعُ أَنْ يَأْمُرَ عَلَيْهِ أَنْ يَطِيعَ
- Onaj ko ne ume da naređuje, taj mora da sluša naređenja.
Asocijacije:
Izvedene reči:
- آمِرٌ - zapovednik, gospodar
- إِمَارٌ - naredba, edikt
- إِمَارَةٌ - emirat, kneževina, vlast, rang kneza
- أَمِيرَةٌ - princeza
- أَمَّارٌ - o.koji zapoveda,naređuje
- إِمْرَةٌ - zapovedništvo, vlast, napredak
- أَمِيرٌ - princ, emir, knez, zapovednik
- أَمِيرُ المُؤْمِنِين - vladar pravovernih /titula halife/
- أَمِيريٌّ - emirski, kneževski, vlastelinski
- تَأَمُّرٌ - vlast, zapovedničko držanje
- تَأَمُورٌ - ministar, vezir, samostan, manastir
- مَأْمُورٌ - činovnik, službenik
- مُؤَمَّرٌ - imenovan za emira
- أَمْرٌ - naredba, zapovest, odredba, dekret, moć
- مُؤْتَمَرٌ - kongres, konferencija, sastanak
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi
uredi
|
|