قَسَمَ
Izgovor:
Značenja:
- podeliti
- odeliti
- dosuditi
- planirati
- kolebati se
Primeri:
- .قَسَمْتُ ألْخُبْزَ إلى 5 أَجْزَاءِ
- Podelila sam hleb na pet delova.
Značenje | Imperfekat | Perfekat | Glagolska vrsta |
---|---|---|---|
razdeliti | يَقْسِمُ | قَسَمَ | 1. |
razdeliti na vise delova | يُقَسِّمُ | قَسَّمَ | 2. |
deliti zajedno s | يُقَاسِمُ | قَاسَمَ | 3. |
zaklinjati se | يُقْسِمُ | أَقْسَمَ | 4. |
razdvojiti, rastaviti | يَتَقَسَّمُ | تَقَسَّمَ | 5. |
jedan drugom se zaklinjati | يَتَقَاسَمُ | تَقَاسَمَ | 6. |
biti razdvojen | يَنْقَسِمُ | إِنْقَسَمَ | 7. |
podeliti između sebe | يَقْتَسِمُ | إِقْتَسَمَ | 8. |
/ | / | / | 9. |
tražiti da se podeli | يَسْتَقْسِمُ | إِسْتَقْسَمَ | 10. |
Suprotne reči:
Izreke i poslovice:
- .مُتَّحِدِين نُقيمُ و مُنْقَسِمين نَسْقُطُ
- Udruženi opstajemo, a podeljeni padamo. Ezop
Asocijacije:
Izvedene reči:
- إِنْقِسَامٌ - deljenje, radvajanje, rastavljanje, šizma
- تَقْسِيمٌ - egzorcizam
- تَقْسِمَةٌ - solistička tačka
- تَقْسِيمِيٌّ - distributivan
- قَاسِمٌ - delitelj, imenitelj
- قُسَامَةٌ - milostinja
- قِسْمٌ - deo, kvart, policijska stanica, distrikt, odeljenje, biro,razred, kategorija
- قَسُومٌ - rasut, razbacan
- قَسِيمٌ - druga polovina, kopija
- مُقَسَّمٌ - razdeljen, doteran
- مَقْسُومٌ - deljenik
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi
uredi
|
|
Konjugacija glagola قَسَمَ (qasama) — Prva glagolska vrsta
glagolska imenica المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
particip aktivni اسم الفاعل |
قَاسِمٌ (qāsimun) (qāsimun) | |||||||||||
particip pasivni اسم المفعول |
مَقْسُومٌ (maqsūmun) (maqsūmun) | |||||||||||
aktiv الفعل المعلوم | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | قَسَمْتُ (qasamtu) (qasamtu) |
قَسَمْتَ (qasamta) (qasamta) |
قَسَمَ (qasama) |
قَسَمْتُمَا (qasamtumā) (qasamtumā) |
قَسَمَا (qasamā) (qasamā) |
قَسَمْنَا (qasamnā) (qasamnā) |
قَسَمْتُمْ (qasamtum) (qasamtum) |
قَسَمُوا (qasamū) (qasamū) | |||
f | قَسَمْتِ (qasamti) (qasamti) |
قَسَمَتْ (qasamat) (qasamat) |
قَسَمَتَا (qasamatā) (qasamatā) |
قَسَمْتُنَّ (qasamtunna) (qasamtunna) |
قَسَمْنَ (qasamna) (qasamna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أَقْسِمُ (ʾaqsimu) (ʾaqsimu) |
تَقْسِمُ (taqsimu) (taqsimu) |
يَقْسِمُ (yaqsimu) (yaqsimu) |
تَقْسِمَانِ (taqsimāni) (taqsimāni) |
يَقْسِمَانِ (yaqsimāni) (yaqsimāni) |
نَقْسِمُ (naqsimu) (naqsimu) |
تَقْسِمُونَ (taqsimūna) (taqsimūna) |
يَقْسِمُونَ (yaqsimūna) (yaqsimūna) | |||
f | تَقْسِمِينَ (taqsimīna) (taqsimīna) |
تَقْسِمُ (taqsimu) (taqsimu) |
تَقْسِمَانِ (taqsimāni) (taqsimāni) |
تَقْسِمْنَ (taqsimna) (taqsimna) |
يَقْسِمْنَ (yaqsimna) (yaqsimna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أَقْسِمَ (ʾaqsima) (ʾaqsima) |
تَقْسِمَ (taqsima) (taqsima) |
يَقْسِمَ (yaqsima) (yaqsima) |
تَقْسِمَا (taqsimā) (taqsimā) |
يَقْسِمَا (yaqsimā) (yaqsimā) |
نَقْسِمَ (naqsima) (naqsima) |
تَقْسِمُوا (taqsimū) (taqsimū) |
يَقْسِمُوا (yaqsimū) (yaqsimū) | |||
f | تَقْسِمِي (taqsimī) (taqsimī) |
تَقْسِمَ (taqsima) (taqsima) |
تَقْسِمَا (taqsimā) (taqsimā) |
تَقْسِمْنَ (taqsimna) (taqsimna) |
يَقْسِمْنَ (yaqsimna) (yaqsimna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أَقْسِمْ (ʾaqsim) (ʾaqsim) |
تَقْسِمْ (taqsim) (taqsim) |
يَقْسِمْ (yaqsim) (yaqsim) |
تَقْسِمَا (taqsimā) (taqsimā) |
يَقْسِمَا (yaqsimā) (yaqsimā) |
نَقْسِمْ (naqsim) (naqsim) |
تَقْسِمُوا (taqsimū) (taqsimū) |
يَقْسِمُوا (yaqsimū) (yaqsimū) | |||
f | تَقْسِمِي (taqsimī) (taqsimī) |
تَقْسِمْ (taqsim) (taqsim) |
تَقْسِمَا (taqsimā) (taqsimā) |
تَقْسِمْنَ (taqsimna) (taqsimna) |
يَقْسِمْنَ (yaqsimna) (yaqsimna) | |||||||
imperativ الأمر |
m | اِقْسِمْ (iqsim) (iqsim) |
اِقْسِمَا (iqsimā) (iqsimā) |
اِقْسِمُوا (iqsimū) (iqsimū) |
||||||||
f | اِقْسِمِي (iqsimī) (iqsimī) |
اِقْسِمْنَ (iqsimna) (iqsimna) | ||||||||||
pasiv الفعل المجهول | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | قُسِمْتُ (qusimtu) (qusimtu) |
قُسِمْتَ (qusimta) (qusimta) |
قُسِمَ (qusima) |
قُسِمْتُمَا (qusimtumā) (qusimtumā) |
قُسِمَا (qusimā) (qusimā) |
قُسِمْنَا (qusimnā) (qusimnā) |
قُسِمْتُمْ (qusimtum) (qusimtum) |
قُسِمُوا (qusimū) (qusimū) | |||
f | قُسِمْتِ (qusimti) (qusimti) |
قُسِمَتْ (qusimat) (qusimat) |
قُسِمَتَا (qusimatā) (qusimatā) |
قُسِمْتُنَّ (qusimtunna) (qusimtunna) |
قُسِمْنَ (qusimna) (qusimna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أُقْسَمُ (ʾuqsamu) (ʾuqsamu) |
تُقْسَمُ (tuqsamu) (tuqsamu) |
يُقْسَمُ (yuqsamu) (yuqsamu) |
تُقْسَمَانِ (tuqsamāni) (tuqsamāni) |
يُقْسَمَانِ (yuqsamāni) (yuqsamāni) |
نُقْسَمُ (nuqsamu) (nuqsamu) |
تُقْسَمُونَ (tuqsamūna) (tuqsamūna) |
يُقْسَمُونَ (yuqsamūna) (yuqsamūna) | |||
f | تُقْسَمِينَ (tuqsamīna) (tuqsamīna) |
تُقْسَمُ (tuqsamu) (tuqsamu) |
تُقْسَمَانِ (tuqsamāni) (tuqsamāni) |
تُقْسَمْنَ (tuqsamna) (tuqsamna) |
يُقْسَمْنَ (yuqsamna) (yuqsamna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أُقْسَمَ (ʾuqsama) (ʾuqsama) |
تُقْسَمَ (tuqsama) (tuqsama) |
يُقْسَمَ (yuqsama) (yuqsama) |
تُقْسَمَا (tuqsamā) (tuqsamā) |
يُقْسَمَا (yuqsamā) (yuqsamā) |
نُقْسَمَ (nuqsama) (nuqsama) |
تُقْسَمُوا (tuqsamū) (tuqsamū) |
يُقْسَمُوا (yuqsamū) (yuqsamū) | |||
f | تُقْسَمِي (tuqsamī) (tuqsamī) |
تُقْسَمَ (tuqsama) (tuqsama) |
تُقْسَمَا (tuqsamā) (tuqsamā) |
تُقْسَمْنَ (tuqsamna) (tuqsamna) |
يُقْسَمْنَ (yuqsamna) (yuqsamna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أُقْسَمْ (ʾuqsam) (ʾuqsam) |
تُقْسَمْ (tuqsam) (tuqsam) |
يُقْسَمْ (yuqsam) (yuqsam) |
تُقْسَمَا (tuqsamā) (tuqsamā) |
يُقْسَمَا (yuqsamā) (yuqsamā) |
نُقْسَمْ (nuqsam) (nuqsam) |
تُقْسَمُوا (tuqsamū) (tuqsamū) |
يُقْسَمُوا (yuqsamū) (yuqsamū) | |||
f | تُقْسَمِي (tuqsamī) (tuqsamī) |
تُقْسَمْ (tuqsam) (tuqsam) |
تُقْسَمَا (tuqsamā) (tuqsamā) |
تُقْسَمْنَ (tuqsamna) (tuqsamna) |
يُقْسَمْنَ (yuqsamna) (yuqsamna) |