قَطَعَ
Glagolski vid | |||
---|---|---|---|
svršeni | nesvršeni | ||
قَطَعَ | يَقْطَعُ |
Izgovor:
Značenja:
- odrezati, odseći
- odrubiti (glavu)
- amputirati (ud)
- obrezati, prerezati
- razdvojiti, rastaviti
- prekinuti (govor), ućutkati
- isključiti (struju)
- ukinuti, obustaviti
Primeri:
Sinonimi:
Suprotne reči:
- لَصِقَ - zalepiti, spojiti
Izreke i poslovice:
- .هِيَ لا تَقْطَعَ خَيْطَ قُطْنٍ إِلَّا بِإِِشَارَةِ زَوْجِهَا
- Ona ništa ne radi bez uputa svog supruga.
Asocijacije:
Izvedene reči:
- قَطْعٌ - seča, amputacija, prekidanje, razdvajanje, isključenje, lišavanje, prelaz, trošenje, pauza, raskid, kraj, isečak, prestanak
- قِطْعَةٌ - komad, deo, parče, odlomak, isečak, segment
- مُتَقَطِّعٌ - odrezan, prekinut, kratak, rastrgnut
- مُقَاطَعَةٌ - napuštanje, bojkot, embargo, pokrajina, provincija, oblast
- مَقْطَعٌ - komad, deo, odlomak, presek, prelom, završetak, makaze
- مِقْطَعٌ - oštar, britak; sekira, rezač, prekidač
- مَقْطُوعٌ - isečen, odrezan, amputiran, sprečen, zaustavljen
- قِطَاعٌ - novac, odrezak, makaze
- تَقْطِيعٌ - komadanje
- تَقَاطُعٌ - presek, precrtavanje, ukrštanje, raskrsnica, čvor
- إِنْقِطَاعِيَّةٌ - separatizam
- إِنْقِطَاعٌ - odvajanje, raskid, prekid, kraj, odsutnost, povlačenje
- أَقْطَعُ - najoštriji, najubedljiviji, najjasniji dokaz
- إِسْتِقْطَاعٌ - obustava, odbijanje, obračunavanje
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi
uredi
|
|
Konjugacija glagola قَطَعَ (qaṭaʿa) — Prva glagolska vrsta
glagolska imenica المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
particip aktivni اسم الفاعل |
قَاطِعٌ (qāṭiʿun) (qāṭiʿun) | |||||||||||
particip pasivni اسم المفعول |
مَقْطُوعٌ (maqṭūʿun) (maqṭūʿun) | |||||||||||
aktiv الفعل المعلوم | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | قَطَعْتُ (qaṭaʿtu) (qaṭaʿtu) |
قَطَعْتَ (qaṭaʿta) (qaṭaʿta) |
قَطَعَ (qaṭaʿa) |
قَطَعْتُمَا (qaṭaʿtumā) (qaṭaʿtumā) |
قَطَعَا (qaṭaʿā) (qaṭaʿā) |
قَطَعْنَا (qaṭaʿnā) (qaṭaʿnā) |
قَطَعْتُمْ (qaṭaʿtum) (qaṭaʿtum) |
قَطَعُوا (qaṭaʿū) (qaṭaʿū) | |||
f | قَطَعْتِ (qaṭaʿti) (qaṭaʿti) |
قَطَعَتْ (qaṭaʿat) (qaṭaʿat) |
قَطَعَتَا (qaṭaʿatā) (qaṭaʿatā) |
قَطَعْتُنَّ (qaṭaʿtunna) (qaṭaʿtunna) |
قَطَعْنَ (qaṭaʿna) (qaṭaʿna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أَقْطَعُ (ʾaqṭaʿu) (ʾaqṭaʿu) |
تَقْطَعُ (taqṭaʿu) (taqṭaʿu) |
يَقْطَعُ (yaqṭaʿu) (yaqṭaʿu) |
تَقْطَعَانِ (taqṭaʿāni) (taqṭaʿāni) |
يَقْطَعَانِ (yaqṭaʿāni) (yaqṭaʿāni) |
نَقْطَعُ (naqṭaʿu) (naqṭaʿu) |
تَقْطَعُونَ (taqṭaʿūna) (taqṭaʿūna) |
يَقْطَعُونَ (yaqṭaʿūna) (yaqṭaʿūna) | |||
f | تَقْطَعِينَ (taqṭaʿīna) (taqṭaʿīna) |
تَقْطَعُ (taqṭaʿu) (taqṭaʿu) |
تَقْطَعَانِ (taqṭaʿāni) (taqṭaʿāni) |
تَقْطَعْنَ (taqṭaʿna) (taqṭaʿna) |
يَقْطَعْنَ (yaqṭaʿna) (yaqṭaʿna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أَقْطَعَ (ʾaqṭaʿa) (ʾaqṭaʿa) |
تَقْطَعَ (taqṭaʿa) (taqṭaʿa) |
يَقْطَعَ (yaqṭaʿa) (yaqṭaʿa) |
تَقْطَعَا (taqṭaʿā) (taqṭaʿā) |
يَقْطَعَا (yaqṭaʿā) (yaqṭaʿā) |
نَقْطَعَ (naqṭaʿa) (naqṭaʿa) |
تَقْطَعُوا (taqṭaʿū) (taqṭaʿū) |
يَقْطَعُوا (yaqṭaʿū) (yaqṭaʿū) | |||
f | تَقْطَعِي (taqṭaʿī) (taqṭaʿī) |
تَقْطَعَ (taqṭaʿa) (taqṭaʿa) |
تَقْطَعَا (taqṭaʿā) (taqṭaʿā) |
تَقْطَعْنَ (taqṭaʿna) (taqṭaʿna) |
يَقْطَعْنَ (yaqṭaʿna) (yaqṭaʿna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أَقْطَعْ (ʾaqṭaʿ) (ʾaqṭaʿ) |
تَقْطَعْ (taqṭaʿ) (taqṭaʿ) |
يَقْطَعْ (yaqṭaʿ) (yaqṭaʿ) |
تَقْطَعَا (taqṭaʿā) (taqṭaʿā) |
يَقْطَعَا (yaqṭaʿā) (yaqṭaʿā) |
نَقْطَعْ (naqṭaʿ) (naqṭaʿ) |
تَقْطَعُوا (taqṭaʿū) (taqṭaʿū) |
يَقْطَعُوا (yaqṭaʿū) (yaqṭaʿū) | |||
f | تَقْطَعِي (taqṭaʿī) (taqṭaʿī) |
تَقْطَعْ (taqṭaʿ) (taqṭaʿ) |
تَقْطَعَا (taqṭaʿā) (taqṭaʿā) |
تَقْطَعْنَ (taqṭaʿna) (taqṭaʿna) |
يَقْطَعْنَ (yaqṭaʿna) (yaqṭaʿna) | |||||||
imperativ الأمر |
m | اِقْطَعْ (iqṭaʿ) (iqṭaʿ) |
اِقْطَعَا (iqṭaʿā) (iqṭaʿā) |
اِقْطَعُوا (iqṭaʿū) (iqṭaʿū) |
||||||||
f | اِقْطَعِي (iqṭaʿī) (iqṭaʿī) |
اِقْطَعْنَ (iqṭaʿna) (iqṭaʿna) | ||||||||||
pasiv الفعل المجهول | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | قُطِعْتُ (quṭiʿtu) (quṭiʿtu) |
قُطِعْتَ (quṭiʿta) (quṭiʿta) |
قُطِعَ (quṭiʿa) |
قُطِعْتُمَا (quṭiʿtumā) (quṭiʿtumā) |
قُطِعَا (quṭiʿā) (quṭiʿā) |
قُطِعْنَا (quṭiʿnā) (quṭiʿnā) |
قُطِعْتُمْ (quṭiʿtum) (quṭiʿtum) |
قُطِعُوا (quṭiʿū) (quṭiʿū) | |||
f | قُطِعْتِ (quṭiʿti) (quṭiʿti) |
قُطِعَتْ (quṭiʿat) (quṭiʿat) |
قُطِعَتَا (quṭiʿatā) (quṭiʿatā) |
قُطِعْتُنَّ (quṭiʿtunna) (quṭiʿtunna) |
قُطِعْنَ (quṭiʿna) (quṭiʿna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أُقْطَعُ (ʾuqṭaʿu) (ʾuqṭaʿu) |
تُقْطَعُ (tuqṭaʿu) (tuqṭaʿu) |
يُقْطَعُ (yuqṭaʿu) (yuqṭaʿu) |
تُقْطَعَانِ (tuqṭaʿāni) (tuqṭaʿāni) |
يُقْطَعَانِ (yuqṭaʿāni) (yuqṭaʿāni) |
نُقْطَعُ (nuqṭaʿu) (nuqṭaʿu) |
تُقْطَعُونَ (tuqṭaʿūna) (tuqṭaʿūna) |
يُقْطَعُونَ (yuqṭaʿūna) (yuqṭaʿūna) | |||
f | تُقْطَعِينَ (tuqṭaʿīna) (tuqṭaʿīna) |
تُقْطَعُ (tuqṭaʿu) (tuqṭaʿu) |
تُقْطَعَانِ (tuqṭaʿāni) (tuqṭaʿāni) |
تُقْطَعْنَ (tuqṭaʿna) (tuqṭaʿna) |
يُقْطَعْنَ (yuqṭaʿna) (yuqṭaʿna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أُقْطَعَ (ʾuqṭaʿa) (ʾuqṭaʿa) |
تُقْطَعَ (tuqṭaʿa) (tuqṭaʿa) |
يُقْطَعَ (yuqṭaʿa) (yuqṭaʿa) |
تُقْطَعَا (tuqṭaʿā) (tuqṭaʿā) |
يُقْطَعَا (yuqṭaʿā) (yuqṭaʿā) |
نُقْطَعَ (nuqṭaʿa) (nuqṭaʿa) |
تُقْطَعُوا (tuqṭaʿū) (tuqṭaʿū) |
يُقْطَعُوا (yuqṭaʿū) (yuqṭaʿū) | |||
f | تُقْطَعِي (tuqṭaʿī) (tuqṭaʿī) |
تُقْطَعَ (tuqṭaʿa) (tuqṭaʿa) |
تُقْطَعَا (tuqṭaʿā) (tuqṭaʿā) |
تُقْطَعْنَ (tuqṭaʿna) (tuqṭaʿna) |
يُقْطَعْنَ (yuqṭaʿna) (yuqṭaʿna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أُقْطَعْ (ʾuqṭaʿ) (ʾuqṭaʿ) |
تُقْطَعْ (tuqṭaʿ) (tuqṭaʿ) |
يُقْطَعْ (yuqṭaʿ) (yuqṭaʿ) |
تُقْطَعَا (tuqṭaʿā) (tuqṭaʿā) |
يُقْطَعَا (yuqṭaʿā) (yuqṭaʿā) |
نُقْطَعْ (nuqṭaʿ) (nuqṭaʿ) |
تُقْطَعُوا (tuqṭaʿū) (tuqṭaʿū) |
يُقْطَعُوا (yuqṭaʿū) (yuqṭaʿū) | |||
f | تُقْطَعِي (tuqṭaʿī) (tuqṭaʿī) |
تُقْطَعْ (tuqṭaʿ) (tuqṭaʿ) |
تُقْطَعَا (tuqṭaʿā) (tuqṭaʿā) |
تُقْطَعْنَ (tuqṭaʿna) (tuqṭaʿna) |
يُقْطَعْنَ (yuqṭaʿna) (yuqṭaʿna) |