لَفَتَ

Koren: ل ف ت*

Lepa žena lako privlači pažnju muškaraca.

Izgovor:

DIN: lafata  

Audio:

noicon

(datoteka)

Značenja:

1. zanimati
2. privlačiti
3. mešati
4. saviti
5. upraviti prema

Primeri:

.لَا تَلْتَفِتُ لِفْتُهُ

Ne obraćaj pažnju na njega.

Značenje	Imperfekat	Perfekat	Glagolska vrsta
privlačiti, zanimati	يَلْفِتُ	لَفَتَ	1.
okretati, savijati	يُلَفِّتُ	لَفَّتَ	2.
/	/	/	3.
skrenuti, privlačiti (pažnju)	يُلْفِتُ	أَلْفَتَ	4.
okretati se, osvrtati se	يَتَلَفَّتُ	تَلَفَّتَ	5.
/	/	/	6.
/	/	/	7.
okretati se, osvrtati se	يَلْتَفِتُ	إِلْتَفَتَ	8.
/	/	/	9.
privući (pažnju), probuditi (interes)	يَسْتَلْفِتُ	إِسْتَلْفَتَ

Sinonimi:

• عَنَى - zanimati
• أَهَمَّ - zanimati
• سَلَّى - zanimati
• جَذَبَ - privlačiti
• جَلَبَ - privlačiti

Suprotne reči:

• تَجَاهَلَ - ignorisati
• تَغَافَلَ - ignorisati
• أَنْكَرَ - ignorisati

Izreke i poslovice:

.كُلُّ يَوْمُ غَير وَكُلُّ يَوْمُ يَجْلَبُ عَجَبَةً جَدِيدَةً. يَجِبُ فَقَطْ أَنْ نَلْفِتَ إِلَى هَذِهِ المُعَجِزَةِ

Svaki dan je drugačiji i svaki dan nosi novo čudo. Samo treba obratiti pažnju na to čudo.

Asocijacije:

• إِحْتِرَامٌ - pažnja, poštovanje
• جَاذِبِيَّةٌ - privlačnost

Izvedene reči:

• إِلْتِفَاتٌ - okretanje, naginjanje, usmeravanje, pažnja, obzir, briga
• إِلْتِفَاتَةٌ - okret, pogled
• لَفَتٌ - levoruk, povijenost
• لَفْتَةٌ - okret, pogled, gest
• مُلْفِتٌ - upadljiv, privlačan

Srodni članci sa Vikipedije:

لَفَتَ

Prevodi

Engleski: [1] attract ☞en Italijanski: [1] attrarre ☞it Nemački: [1] anziehen ☞de Španski: [1] atraer ☞es Francuski: [1] attirer ☞fr Finski: [1] vetää puoleensa ☞fi Grčki: [1] προσέλκυση ☞el

Ruski: [1] привлекать ☞ru Portugalski: [1] atrair ☞pt Makedonski: [1] привлекување ☞mk Srpski: [1] привлачити ☞sr Mađarski: [1] vonz ☞hu Bugarski: [1] привличане ☞bg Kineski: [1] 吸引 ☞zh

Konjugacija glagola لَفَتَ (lafata) — Prva glagolska vrsta

glagolska imenica المصدر
particip aktivni اسم الفاعل						لَافِتٌ (lāfitun) (lāfitun)
particip pasivni اسم المفعول						مَلْفُوتٌ (malfūtun) (malfūtun)
aktiv الفعل المعلوم
		jednina المفرد				dvojina المثنى			množina الجمع
		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب		2. lice المخاطب	3. lice الغائب		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب
indikativ perfekta الماضي	m	لَفَتْتُ (lafattu) (lafattu)	لَفَتْتَ (lafatta) (lafatta)	لَفَتَ (lafata)		لَفَتْتُمَا (lafattumā) (lafattumā)	لَفَتَا (lafatā) (lafatā)		لَفَتْنَا (lafatnā) (lafatnā)	لَفَتْتُمْ (lafattum) (lafattum)	لَفَتُوا (lafatū) (lafatū)
	f		لَفَتْتِ (lafatti) (lafatti)	لَفَتَتْ (lafatat) (lafatat)			لَفَتَتَا (lafatatā) (lafatatā)			لَفَتْتُنَّ (lafattunna) (lafattunna)	لَفَتْنَ (lafatna) (lafatna)
indikativ imperfekta المضارع	m	أَلْفِتُ (ʾalfitu) (ʾalfitu)	تَلْفِتُ (talfitu) (talfitu)	يَلْفِتُ (yalfitu) (yalfitu)		تَلْفِتَانِ (talfitāni) (talfitāni)	يَلْفِتَانِ (yalfitāni) (yalfitāni)		نَلْفِتُ (nalfitu) (nalfitu)	تَلْفِتُونَ (talfitūna) (talfitūna)	يَلْفِتُونَ (yalfitūna) (yalfitūna)
	f		تَلْفِتِينَ (talfitīna) (talfitīna)	تَلْفِتُ (talfitu) (talfitu)			تَلْفِتَانِ (talfitāni) (talfitāni)			تَلْفِتْنَ (talfitna) (talfitna)	يَلْفِتْنَ (yalfitna) (yalfitna)
konjunktiv المضارع المنصوب	m	أَلْفِتَ (ʾalfita) (ʾalfita)	تَلْفِتَ (talfita) (talfita)	يَلْفِتَ (yalfita) (yalfita)		تَلْفِتَا (talfitā) (talfitā)	يَلْفِتَا (yalfitā) (yalfitā)		نَلْفِتَ (nalfita) (nalfita)	تَلْفِتُوا (talfitū) (talfitū)	يَلْفِتُوا (yalfitū) (yalfitū)
	f		تَلْفِتِي (talfitī) (talfitī)	تَلْفِتَ (talfita) (talfita)			تَلْفِتَا (talfitā) (talfitā)			تَلْفِتْنَ (talfitna) (talfitna)	يَلْفِتْنَ (yalfitna) (yalfitna)
jusiv المضارع المجزوم	m	أَلْفِتْ (ʾalfit) (ʾalfit)	تَلْفِتْ (talfit) (talfit)	يَلْفِتْ (yalfit) (yalfit)		تَلْفِتَا (talfitā) (talfitā)	يَلْفِتَا (yalfitā) (yalfitā)		نَلْفِتْ (nalfit) (nalfit)	تَلْفِتُوا (talfitū) (talfitū)	يَلْفِتُوا (yalfitū) (yalfitū)
	f		تَلْفِتِي (talfitī) (talfitī)	تَلْفِتْ (talfit) (talfit)			تَلْفِتَا (talfitā) (talfitā)			تَلْفِتْنَ (talfitna) (talfitna)	يَلْفِتْنَ (yalfitna) (yalfitna)
imperativ الأمر	m		اِلْفِتْ (ilfit) (ilfit)			اِلْفِتَا (ilfitā) (ilfitā)				اِلْفِتُوا (ilfitū) (ilfitū)
	f		اِلْفِتِي (ilfitī) (ilfitī)							اِلْفِتْنَ (ilfitna) (ilfitna)
pasiv الفعل المجهول
		jednina المفرد				dvojina المثنى			množina الجمع
		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب		2. lice المخاطب	3. lice الغائب		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب
indikativ perfekta الماضي	m	لُفِتْتُ (lufittu) (lufittu)	لُفِتْتَ (lufitta) (lufitta)	لُفِتَ (lufita)		لُفِتْتُمَا (lufittumā) (lufittumā)	لُفِتَا (lufitā) (lufitā)		لُفِتْنَا (lufitnā) (lufitnā)	لُفِتْتُمْ (lufittum) (lufittum)	لُفِتُوا (lufitū) (lufitū)
	f		لُفِتْتِ (lufitti) (lufitti)	لُفِتَتْ (lufitat) (lufitat)			لُفِتَتَا (lufitatā) (lufitatā)			لُفِتْتُنَّ (lufittunna) (lufittunna)	لُفِتْنَ (lufitna) (lufitna)
indikativ imperfekta المضارع	m	أُلْفَتُ (ʾulfatu) (ʾulfatu)	تُلْفَتُ (tulfatu) (tulfatu)	يُلْفَتُ (yulfatu) (yulfatu)		تُلْفَتَانِ (tulfatāni) (tulfatāni)	يُلْفَتَانِ (yulfatāni) (yulfatāni)		نُلْفَتُ (nulfatu) (nulfatu)	تُلْفَتُونَ (tulfatūna) (tulfatūna)	يُلْفَتُونَ (yulfatūna) (yulfatūna)
	f		تُلْفَتِينَ (tulfatīna) (tulfatīna)	تُلْفَتُ (tulfatu) (tulfatu)			تُلْفَتَانِ (tulfatāni) (tulfatāni)			تُلْفَتْنَ (tulfatna) (tulfatna)	يُلْفَتْنَ (yulfatna) (yulfatna)
konjunktiv المضارع المنصوب	m	أُلْفَتَ (ʾulfata) (ʾulfata)	تُلْفَتَ (tulfata) (tulfata)	يُلْفَتَ (yulfata) (yulfata)		تُلْفَتَا (tulfatā) (tulfatā)	يُلْفَتَا (yulfatā) (yulfatā)		نُلْفَتَ (nulfata) (nulfata)	تُلْفَتُوا (tulfatū) (tulfatū)	يُلْفَتُوا (yulfatū) (yulfatū)
	f		تُلْفَتِي (tulfatī) (tulfatī)	تُلْفَتَ (tulfata) (tulfata)			تُلْفَتَا (tulfatā) (tulfatā)			تُلْفَتْنَ (tulfatna) (tulfatna)	يُلْفَتْنَ (yulfatna) (yulfatna)
jusiv المضارع المجزوم	m	أُلْفَتْ (ʾulfat) (ʾulfat)	تُلْفَتْ (tulfat) (tulfat)	يُلْفَتْ (yulfat) (yulfat)		تُلْفَتَا (tulfatā) (tulfatā)	يُلْفَتَا (yulfatā) (yulfatā)		نُلْفَتْ (nulfat) (nulfat)	تُلْفَتُوا (tulfatū) (tulfatū)	يُلْفَتُوا (yulfatū) (yulfatū)
	f		تُلْفَتِي (tulfatī) (tulfatī)	تُلْفَتْ (tulfat) (tulfat)			تُلْفَتَا (tulfatā) (tulfatā)			تُلْفَتْنَ (tulfatna) (tulfatna)	يُلْفَتْنَ (yulfatna) (yulfatna)