dever

Srpski

Padež Jednina Množina
Nominativ dever deveri
Genitiv devera devera
Dativ deveru deverima
Akuzativ devera devere
Vokativ deveru deveri
Instrumental deverom deverima
Lokativ deveru deverima


Imenica

dever, m

Oblici:

[1.1.] dȅver, dȅvēr [1]

Morfološke varijacije:

[1.1.] ikavski: diver, ijekavski: djever, ekavski: dever

Slogovi: de-ver,  mn. de-ve-ri


Značenja:

[1.] mužev brat
[1.1.] U sanskrtu nailazimo na imenice muškog roda देवृ [2] (čita se) devr istovetnog značenja kao i u srpskom jeziku ili višeznačna imenica muškog roda देवर [3] (čita se) devar jedno od značenja je istovetno kao i u srpskom jeziku. Osim ove dve reči postoji i treća, koja ukazuje na ikavsko narečje दिविर [4] (čita se) divir gde je jedno od značenja istovetno kao i u srpskom jeziku.

Poreklo:

[1.1.] iz praslavenskog *deverь [5]

Primeri:

[1.1.] Posle čovekove smrti, ona se udala za devera. [6] [7] [8] Bačinci, Sviloš, Kraljevci, Subotica, Martonoš, Pačir, Srbobran, Turija, Ravno Selo, Žabalj, Čurug, Gospođinci, Đala, Banatsko Aranđelovo, Sanad, Novo Miloševo, Melenci, Aradac, Orlovat [1]


Asocijacije:

[1.1.] rodbina

Izvedene reči:

[1.1.] deverov



Prevodi

Reference

  1. 1,0 1,1 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Sanskrt: [[1]]
  3. Sanskrt: [[2]]
  4. Sanskrt: [[3]]
  5. Rick Derksen: (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill strana 105 [[4]]
  6. Nevenka Sekulić, Zbirka dijalekatskih tekstova iz Vojvodine. — SDZb, HHVII,981,07—306, str.03.
  7. Berislav M. Nikolić, Sremski govor. — SDZb, HIV,964,01—413, str. 337.
  8. Gordana Galetin, Iz leksičke problematike severne Šajkaške. — PPJ,6,980, 59—92, str. 65.