بَسَطَ
Izgovor:
Značenja:
- prostreti
- raširiti
- primiti (izvinjenje)
- otvoriti šaku
- razviti
- razmotati
- izravnati
- dati
- pružiti
- izneti
- iznositi
- objasniti
Primeri:
- .بَسَطَتْ الغَسِيلَ عَلَى الشَّرْفَةِ لِتَجِفُّهُ
- Prostrla je veš na terasi da bi ga osušila.
Značenje | Imperfekat | Perfekat | Glagolska vrsta |
---|---|---|---|
prostreti, raširiti | يَبْسُطُ | بَسَطَ | 1. |
razmotati, razviti | يُبَسِّطُ | بَسَّطَ | 2. |
ne plašiti se | يُباسِطُ | بَاسَطَ | 3. |
pustiti (devu s mladunčetom) | يُبْسِطُ | أَبْسَطَ | 4. |
rasprostreti se, raširiti se | يَتَبَسَّطُ | تَبَسَّطَ | 5. |
/ | / | / | 6. |
prostirati se | يَنْبَسِطُ | إِنْبَسَطَ | 7. |
ležeći ispružiti (ruke) | يَبْتَسِطُ | إِبْتَسَطَ | 8. |
/ | / | / | 9. |
/ | / | / | 10. |
Sinonimi:
Suprotne reči:
Izreke i poslovice:
- .إِذَا تُرِيدُ أَنْ تَنْقِلَ، يَجِبُ أَنْ تُنْشِأَ مَسَاحَةً فَارِغَةً لِتَبْسُطَ أَجْنِحَتِكَ
- Kako bi poleteo, moraš stvoriti slobodan prostor da bi se raširila krila.
Asocijacije:
- مَلَابِسُ - odeća
Izvedene reči:
- إِنْبِسَاطٌ - širenje,rastezanje, radost, razonoda, zabava, uživanje
- بَاسِطَةٌ - velika udaljenost
- بَسَاطٌ - prostrana zemlja
- بَسَاطَةٌ - jednostavnost, bezazlenost, naivnost
- بَسْطٌ - širenje, prostiranje, raširenost
- بَسْطَةٌ - izlaganje, iznošenje, prikazivanje, širina
- بَسِيطٌ - prost, jednostavan, beznačajan, bezazlen
- بَسِيطَةٌ - zemlja, svet, ravnica, površina
- مَبْسُوطٌ - raširen, prostran, ravan, raspoložen, veseo
- مُنْبَسِطٌ - raširen, prostran, ravan, raspoložen, veseo
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi
uredi
|
|
Konjugacija glagola بَسَطَ (basaṭa) — Prva glagolska vrsta
glagolska imenica المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
particip aktivni اسم الفاعل |
بَاسِطٌ (bāsiṭun) (bāsiṭun) | |||||||||||
particip pasivni اسم المفعول |
مَبْسُوطٌ (mabsūṭun) (mabsūṭun) | |||||||||||
aktiv الفعل المعلوم | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | بَسَطْتُ (basaṭtu) (basaṭtu) |
بَسَطْتَ (basaṭta) (basaṭta) |
بَسَطَ (basaṭa) |
بَسَطْتُمَا (basaṭtumā) (basaṭtumā) |
بَسَطَا (basaṭā) (basaṭā) |
بَسَطْنَا (basaṭnā) (basaṭnā) |
بَسَطْتُمْ (basaṭtum) (basaṭtum) |
بَسَطُوا (basaṭū) (basaṭū) | |||
f | بَسَطْتِ (basaṭti) (basaṭti) |
بَسَطَتْ (basaṭat) (basaṭat) |
بَسَطَتَا (basaṭatā) (basaṭatā) |
بَسَطْتُنَّ (basaṭtunna) (basaṭtunna) |
بَسَطْنَ (basaṭna) (basaṭna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أَبْسُطُ (ʾabsuṭu) (ʾabsuṭu) |
تَبْسُطُ (tabsuṭu) (tabsuṭu) |
يَبْسُطُ (yabsuṭu) (yabsuṭu) |
تَبْسُطَانِ (tabsuṭāni) (tabsuṭāni) |
يَبْسُطَانِ (yabsuṭāni) (yabsuṭāni) |
نَبْسُطُ (nabsuṭu) (nabsuṭu) |
تَبْسُطُونَ (tabsuṭūna) (tabsuṭūna) |
يَبْسُطُونَ (yabsuṭūna) (yabsuṭūna) | |||
f | تَبْسُطِينَ (tabsuṭīna) (tabsuṭīna) |
تَبْسُطُ (tabsuṭu) (tabsuṭu) |
تَبْسُطَانِ (tabsuṭāni) (tabsuṭāni) |
تَبْسُطْنَ (tabsuṭna) (tabsuṭna) |
يَبْسُطْنَ (yabsuṭna) (yabsuṭna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أَبْسُطَ (ʾabsuṭa) (ʾabsuṭa) |
تَبْسُطَ (tabsuṭa) (tabsuṭa) |
يَبْسُطَ (yabsuṭa) (yabsuṭa) |
تَبْسُطَا (tabsuṭā) (tabsuṭā) |
يَبْسُطَا (yabsuṭā) (yabsuṭā) |
نَبْسُطَ (nabsuṭa) (nabsuṭa) |
تَبْسُطُوا (tabsuṭū) (tabsuṭū) |
يَبْسُطُوا (yabsuṭū) (yabsuṭū) | |||
f | تَبْسُطِي (tabsuṭī) (tabsuṭī) |
تَبْسُطَ (tabsuṭa) (tabsuṭa) |
تَبْسُطَا (tabsuṭā) (tabsuṭā) |
تَبْسُطْنَ (tabsuṭna) (tabsuṭna) |
يَبْسُطْنَ (yabsuṭna) (yabsuṭna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أَبْسُطْ (ʾabsuṭ) (ʾabsuṭ) |
تَبْسُطْ (tabsuṭ) (tabsuṭ) |
يَبْسُطْ (yabsuṭ) (yabsuṭ) |
تَبْسُطَا (tabsuṭā) (tabsuṭā) |
يَبْسُطَا (yabsuṭā) (yabsuṭā) |
نَبْسُطْ (nabsuṭ) (nabsuṭ) |
تَبْسُطُوا (tabsuṭū) (tabsuṭū) |
يَبْسُطُوا (yabsuṭū) (yabsuṭū) | |||
f | تَبْسُطِي (tabsuṭī) (tabsuṭī) |
تَبْسُطْ (tabsuṭ) (tabsuṭ) |
تَبْسُطَا (tabsuṭā) (tabsuṭā) |
تَبْسُطْنَ (tabsuṭna) (tabsuṭna) |
يَبْسُطْنَ (yabsuṭna) (yabsuṭna) | |||||||
imperativ الأمر |
m | اُبْسُطْ (ubsuṭ) (ubsuṭ) |
اُبْسُطَا (ubsuṭā) (ubsuṭā) |
اُبْسُطُوا (ubsuṭū) (ubsuṭū) |
||||||||
f | اُبْسُطِي (ubsuṭī) (ubsuṭī) |
اُبْسُطْنَ (ubsuṭna) (ubsuṭna) | ||||||||||
pasiv الفعل المجهول | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | بُسِطْتُ (busiṭtu) (busiṭtu) |
بُسِطْتَ (busiṭta) (busiṭta) |
بُسِطَ (busiṭa) |
بُسِطْتُمَا (busiṭtumā) (busiṭtumā) |
بُسِطَا (busiṭā) (busiṭā) |
بُسِطْنَا (busiṭnā) (busiṭnā) |
بُسِطْتُمْ (busiṭtum) (busiṭtum) |
بُسِطُوا (busiṭū) (busiṭū) | |||
f | بُسِطْتِ (busiṭti) (busiṭti) |
بُسِطَتْ (busiṭat) (busiṭat) |
بُسِطَتَا (busiṭatā) (busiṭatā) |
بُسِطْتُنَّ (busiṭtunna) (busiṭtunna) |
بُسِطْنَ (busiṭna) (busiṭna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أُبْسَطُ (ʾubsaṭu) (ʾubsaṭu) |
تُبْسَطُ (tubsaṭu) (tubsaṭu) |
يُبْسَطُ (yubsaṭu) (yubsaṭu) |
تُبْسَطَانِ (tubsaṭāni) (tubsaṭāni) |
يُبْسَطَانِ (yubsaṭāni) (yubsaṭāni) |
نُبْسَطُ (nubsaṭu) (nubsaṭu) |
تُبْسَطُونَ (tubsaṭūna) (tubsaṭūna) |
يُبْسَطُونَ (yubsaṭūna) (yubsaṭūna) | |||
f | تُبْسَطِينَ (tubsaṭīna) (tubsaṭīna) |
تُبْسَطُ (tubsaṭu) (tubsaṭu) |
تُبْسَطَانِ (tubsaṭāni) (tubsaṭāni) |
تُبْسَطْنَ (tubsaṭna) (tubsaṭna) |
يُبْسَطْنَ (yubsaṭna) (yubsaṭna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أُبْسَطَ (ʾubsaṭa) (ʾubsaṭa) |
تُبْسَطَ (tubsaṭa) (tubsaṭa) |
يُبْسَطَ (yubsaṭa) (yubsaṭa) |
تُبْسَطَا (tubsaṭā) (tubsaṭā) |
يُبْسَطَا (yubsaṭā) (yubsaṭā) |
نُبْسَطَ (nubsaṭa) (nubsaṭa) |
تُبْسَطُوا (tubsaṭū) (tubsaṭū) |
يُبْسَطُوا (yubsaṭū) (yubsaṭū) | |||
f | تُبْسَطِي (tubsaṭī) (tubsaṭī) |
تُبْسَطَ (tubsaṭa) (tubsaṭa) |
تُبْسَطَا (tubsaṭā) (tubsaṭā) |
تُبْسَطْنَ (tubsaṭna) (tubsaṭna) |
يُبْسَطْنَ (yubsaṭna) (yubsaṭna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أُبْسَطْ (ʾubsaṭ) (ʾubsaṭ) |
تُبْسَطْ (tubsaṭ) (tubsaṭ) |
يُبْسَطْ (yubsaṭ) (yubsaṭ) |
تُبْسَطَا (tubsaṭā) (tubsaṭā) |
يُبْسَطَا (yubsaṭā) (yubsaṭā) |
نُبْسَطْ (nubsaṭ) (nubsaṭ) |
تُبْسَطُوا (tubsaṭū) (tubsaṭū) |
يُبْسَطُوا (yubsaṭū) (yubsaṭū) | |||
f | تُبْسَطِي (tubsaṭī) (tubsaṭī) |
تُبْسَطْ (tubsaṭ) (tubsaṭ) |
تُبْسَطَا (tubsaṭā) (tubsaṭā) |
تُبْسَطْنَ (tubsaṭna) (tubsaṭna) |
يُبْسَطْنَ (yubsaṭna) (yubsaṭna) |