فَتَحَ

Koren: ف ت ح*

Devojka otvara vrata vrta.

Izgovor:

DIN: fataḥa  

Audio:

(datoteka)

Značenja:

1. otvoriti
2. osvojiti/zemlju/
3. otkriti
4. odvrnuti/slavinu/
5. uključiti
6. podesiti
7. otkopčati/dugme/

Primeri:

.قَدْ فَتَحُ العَرَبُ إِسْبانِيا و سَكَنُوا فيها مِن سَنَةِ ٧١١ إِلىَ سَنَةِ ١٤٩٢

:Арапи су освојили Шпанију и живели у њој од 711. године до 1492. године.

Sinonimi:

• إِفْتَتَحَ - otvoriti, otpočeti, osvojiti
• كَشَفَ - otkriti
• فازَ - osvojiti

Suprotne reči:

• غَلَقَ - zatvoriti
• أَغْلَقَ - zatvoriti, zakopčati
• قَفَلَ - zatvoriti (vrata), isključiti, ugasiti (svetlo)
• سَدَّ - zatvoriti, začepiti, zakrčiti, blokirati

Značenje	Imperfekat	Perfekat	Glagolska vrsta
otvoriti	يَفْتَحُ	فَتَحَ	1.
otvoriti se	يُفَتِّحُ	فَتَّحَ	2.
suditi se	يُفَاتِحُ	فَاتَحَ	3.
/	/	/	4.
otvoriti se, razviti se	يَتَفَتَّحُ	تَفَتَّحَ	5.
međusobno razgovarati (otvoriti se)	يَتَفَاتَحُ	تَفَاتَحَ	6.
biti otvoren, otvoriti se	يَنْفَتِحُ	إِنْفَتَحَ	7.
otvoriti, otpočeti, osvojiti	يَفْتَتِحُ	إِفْتَتَحَ	8.
/	/	/	9.
otvoriti, otpočeti, preduzeti	يَسْتَفْتِحُ	إِسْتَفْتَحَ	10.

Izreke i poslovice:

.إِذا بَابٌ واحَدٌ مُغْلَقٌ إِفْتَحْ بابًا آخَر

„Kada su jedna vrata zatvorena, otvori neka druga.” - američka poslovica

Asocijacije:

• بابٌ - vrata
• بَلَدٌ - zemlja
• هَدِيَةٌ - poklon
• جِهازٌ - uređaj, aparat

Izvedene reči:

• تَفْتيحٌ - otvaranje
• فاتِحٌ - osvajač
• فَتَّاحَةٌ - vadičep
• فُتُوحٌ - pomoć, pobeda, osvojenje
• فُتْحَةٌ - otvor, prolaz
• فَتْحىَ - profit, dobitak
• مِفْتاحٌ - ključ
• مَفْتُوحٌ - otvoren, osvojen, zauzet
• إِفْتِتاحٌ - otvaranje, otvorenje, počinjanje, uvertira
• فاتِحَةٌ - otvorenje, početak, predgovor
• فَتَّاحٌ - osvajač
• فَتْحٌ - počinjanje, otvaranje

Srodni članci sa Vikipedije:

فَتَحَ

Prevodi

Engleski: [1] open ☞en Italijanski: [1] aprire ☞it Nemački: [1] eröffnen ☞de Španski: [1] abrir ☞es Francuski: [1] ouvrir ☞fr Finski: [1] avata ☞fi Grčki: [1] ανοιχτό ☞el

Ruski: [1] открыть ☞ru Portugalski: [1] abrir ☞pt Makedonski: [1] отвара ☞mk Srpski: [1] отворити ☞sr Mađarski: [1] nyit ☞hu Bugarski: [1] отварям ☞bg Kineski: [1] 打開 ☞zh

Konjugacija glagola فَتَحَ (fataḥa) — Prva glagolska vrsta

glagolska imenica المصدر
particip aktivni اسم الفاعل						فَاتِحٌ‎ (fātiḥun) (fātiḥun)
particip pasivni اسم المفعول						مَفْتُوحٌ‎ (maftūḥun) (maftūḥun)
aktiv الفعل المعلوم
		jednina المفرد				dvojina المثنى			množina الجمع
		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب		2. lice المخاطب	3. lice الغائب		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب
indikativ perfekta الماضي	m	فَتَحْتُ‎ (fataḥtu) (fataḥtu)	فَتَحْتَ‎ (fataḥta) (fataḥta)	فَتَحَ (fataḥa)		فَتَحْتُمَا‎ (fataḥtumā) (fataḥtumā)	فَتَحَا‎ (fataḥā) (fataḥā)		فَتَحْنَا‎ (fataḥnā) (fataḥnā)	فَتَحْتُمْ‎ (fataḥtum) (fataḥtum)	فَتَحُوا‎ (fataḥū) (fataḥū)
	f		فَتَحْتِ‎ (fataḥti) (fataḥti)	فَتَحَتْ‎ (fataḥat) (fataḥat)			فَتَحَتَا‎ (fataḥatā) (fataḥatā)			فَتَحْتُنَّ‎ (fataḥtunna) (fataḥtunna)	فَتَحْنَ‎ (fataḥna) (fataḥna)
indikativ imperfekta المضارع	m	أَفْتَحُ‎ (ʾaftaḥu) (ʾaftaḥu)	تَفْتَحُ‎ (taftaḥu) (taftaḥu)	يَفْتَحُ‎ (yaftaḥu) (yaftaḥu)		تَفْتَحَانِ‎ (taftaḥāni) (taftaḥāni)	يَفْتَحَانِ‎ (yaftaḥāni) (yaftaḥāni)		نَفْتَحُ‎ (naftaḥu) (naftaḥu)	تَفْتَحُونَ‎ (taftaḥūna) (taftaḥūna)	يَفْتَحُونَ‎ (yaftaḥūna) (yaftaḥūna)
	f		تَفْتَحِينَ‎ (taftaḥīna) (taftaḥīna)	تَفْتَحُ‎ (taftaḥu) (taftaḥu)			تَفْتَحَانِ‎ (taftaḥāni) (taftaḥāni)			تَفْتَحْنَ‎ (taftaḥna) (taftaḥna)	يَفْتَحْنَ‎ (yaftaḥna) (yaftaḥna)
konjunktiv المضارع المنصوب	m	أَفْتَحَ‎ (ʾaftaḥa) (ʾaftaḥa)	تَفْتَحَ‎ (taftaḥa) (taftaḥa)	يَفْتَحَ‎ (yaftaḥa) (yaftaḥa)		تَفْتَحَا‎ (taftaḥā) (taftaḥā)	يَفْتَحَا‎ (yaftaḥā) (yaftaḥā)		نَفْتَحَ‎ (naftaḥa) (naftaḥa)	تَفْتَحُوا‎ (taftaḥū) (taftaḥū)	يَفْتَحُوا‎ (yaftaḥū) (yaftaḥū)
	f		تَفْتَحِي‎ (taftaḥī) (taftaḥī)	تَفْتَحَ‎ (taftaḥa) (taftaḥa)			تَفْتَحَا‎ (taftaḥā) (taftaḥā)			تَفْتَحْنَ‎ (taftaḥna) (taftaḥna)	يَفْتَحْنَ‎ (yaftaḥna) (yaftaḥna)
jusiv المضارع المجزوم	m	أَفْتَحْ‎ (ʾaftaḥ) (ʾaftaḥ)	تَفْتَحْ‎ (taftaḥ) (taftaḥ)	يَفْتَحْ‎ (yaftaḥ) (yaftaḥ)		تَفْتَحَا‎ (taftaḥā) (taftaḥā)	يَفْتَحَا‎ (yaftaḥā) (yaftaḥā)		نَفْتَحْ‎ (naftaḥ) (naftaḥ)	تَفْتَحُوا‎ (taftaḥū) (taftaḥū)	يَفْتَحُوا‎ (yaftaḥū) (yaftaḥū)
	f		تَفْتَحِي‎ (taftaḥī) (taftaḥī)	تَفْتَحْ‎ (taftaḥ) (taftaḥ)			تَفْتَحَا‎ (taftaḥā) (taftaḥā)			تَفْتَحْنَ‎ (taftaḥna) (taftaḥna)	يَفْتَحْنَ‎ (yaftaḥna) (yaftaḥna)
imperativ الأمر	m		اِفْتَحْ‎ (iftaḥ) (iftaḥ)			اِفْتَحَا‎ (iftaḥā) (iftaḥā)				اِفْتَحُوا‎ (iftaḥū) (iftaḥū)
	f		اِفْتَحِي‎ (iftaḥī) (iftaḥī)							اِفْتَحْنَ‎ (iftaḥna) (iftaḥna)
pasiv الفعل المجهول
		jednina المفرد				dvojina المثنى			množina الجمع
		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب		2. lice المخاطب	3. lice الغائب		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب
indikativ perfekta الماضي	m	فُتِحْتُ‎ (futiḥtu) (futiḥtu)	فُتِحْتَ‎ (futiḥta) (futiḥta)	فُتِحَ (futiḥa)		فُتِحْتُمَا‎ (futiḥtumā) (futiḥtumā)	فُتِحَا‎ (futiḥā) (futiḥā)		فُتِحْنَا‎ (futiḥnā) (futiḥnā)	فُتِحْتُمْ‎ (futiḥtum) (futiḥtum)	فُتِحُوا‎ (futiḥū) (futiḥū)
	f		فُتِحْتِ‎ (futiḥti) (futiḥti)	فُتِحَتْ‎ (futiḥat) (futiḥat)			فُتِحَتَا‎ (futiḥatā) (futiḥatā)			فُتِحْتُنَّ‎ (futiḥtunna) (futiḥtunna)	فُتِحْنَ‎ (futiḥna) (futiḥna)
indikativ imperfekta المضارع	m	أُفْتَحُ‎ (ʾuftaḥu) (ʾuftaḥu)	تُفْتَحُ‎ (tuftaḥu) (tuftaḥu)	يُفْتَحُ‎ (yuftaḥu) (yuftaḥu)		تُفْتَحَانِ‎ (tuftaḥāni) (tuftaḥāni)	يُفْتَحَانِ‎ (yuftaḥāni) (yuftaḥāni)		نُفْتَحُ‎ (nuftaḥu) (nuftaḥu)	تُفْتَحُونَ‎ (tuftaḥūna) (tuftaḥūna)	يُفْتَحُونَ‎ (yuftaḥūna) (yuftaḥūna)
	f		تُفْتَحِينَ‎ (tuftaḥīna) (tuftaḥīna)	تُفْتَحُ‎ (tuftaḥu) (tuftaḥu)			تُفْتَحَانِ‎ (tuftaḥāni) (tuftaḥāni)			تُفْتَحْنَ‎ (tuftaḥna) (tuftaḥna)	يُفْتَحْنَ‎ (yuftaḥna) (yuftaḥna)
konjunktiv المضارع المنصوب	m	أُفْتَحَ‎ (ʾuftaḥa) (ʾuftaḥa)	تُفْتَحَ‎ (tuftaḥa) (tuftaḥa)	يُفْتَحَ‎ (yuftaḥa) (yuftaḥa)		تُفْتَحَا‎ (tuftaḥā) (tuftaḥā)	يُفْتَحَا‎ (yuftaḥā) (yuftaḥā)		نُفْتَحَ‎ (nuftaḥa) (nuftaḥa)	تُفْتَحُوا‎ (tuftaḥū) (tuftaḥū)	يُفْتَحُوا‎ (yuftaḥū) (yuftaḥū)
	f		تُفْتَحِي‎ (tuftaḥī) (tuftaḥī)	تُفْتَحَ‎ (tuftaḥa) (tuftaḥa)			تُفْتَحَا‎ (tuftaḥā) (tuftaḥā)			تُفْتَحْنَ‎ (tuftaḥna) (tuftaḥna)	يُفْتَحْنَ‎ (yuftaḥna) (yuftaḥna)
jusiv المضارع المجزوم	m	أُفْتَحْ‎ (ʾuftaḥ) (ʾuftaḥ)	تُفْتَحْ‎ (tuftaḥ) (tuftaḥ)	يُفْتَحْ‎ (yuftaḥ) (yuftaḥ)		تُفْتَحَا‎ (tuftaḥā) (tuftaḥā)	يُفْتَحَا‎ (yuftaḥā) (yuftaḥā)		نُفْتَحْ‎ (nuftaḥ) (nuftaḥ)	تُفْتَحُوا‎ (tuftaḥū) (tuftaḥū)	يُفْتَحُوا‎ (yuftaḥū) (yuftaḥū)
	f		تُفْتَحِي‎ (tuftaḥī) (tuftaḥī)	تُفْتَحْ‎ (tuftaḥ) (tuftaḥ)			تُفْتَحَا‎ (tuftaḥā) (tuftaḥā)			تُفْتَحْنَ‎ (tuftaḥna) (tuftaḥna)	يُفْتَحْنَ‎ (yuftaḥna) (yuftaḥna)