قَلَعَ
Изговор:
Значења:
- ишчупати
- истргнути
- извадити/зуб/
- ископати/камен/
- срушити
- искоренити
- уништити
- отпустити/из службе/
- отерати
- скинути/одећу/
Значење | Имперфекат | Перфекат | Глаголска врста |
---|---|---|---|
ишчупати | يَقْلَعُ | قَلَعَ | 1. |
вадити из корена | يُقَلِّعُ | قَلَّعَ | 2. |
један другог чупати | يُقَالِعُ | قَالَعَ | 3. |
указати се, сазидати тврђаву | يُقْلِعُ | أَقْلَعَ | 4. |
бити ишчупан | يَتَقَلَّعُ | تَقَلَّعَ | 5. |
/ | / | / | 6. |
бити ишчупан | يَنْقَعِلُ | إِنْقَعَلَ | 7. |
бити истргнут | يَقْتَلِعُ | إِقْتَلَعَ | 8. |
/ | / | / | 9. |
ишчупати, истргнути | يَسْتَقْلِعُ | إِسْتَقْلَعَ | 10. |
Примери:
- .قَلَعَ البُسْتانِيُّ النَّبْتَةَ لِأَنَّها كانَتْ سَمِّيَّةً
- Баштован је ишчупао биљку зато што је била отровна.
Синоними:
Супротне речи:
Изреке и пословице:
- .يَنْبَغي أَنْ نَقْلَعَ العُنْصُرِيَّةَ لِأَنَّنا كُلُّنا نَاسًا جَمِيعًا
- Неопходно је искоренити расизам јер смо сви људи.
Асоцијације:
Изведене речи:
Сродни чланци са Википедије:
Преводи
уреди
|
|
Конјугација глагола قَلَعَ (qalaʿa) — Прва глаголска врста
глаголска именица المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
партицип активни اسم الفاعل |
قَالِعٌ (qāliʿun) (qāliʿun) | |||||||||||
партицип пасивни اسم المفعول |
مَقْلُوعٌ (maqlūʿun) (maqlūʿun) | |||||||||||
актив الفعل المعلوم | ||||||||||||
једнина المفرد |
двојина المثنى |
множина الجمع | ||||||||||
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب | |||||
индикатив перфекта الماضي |
m | قَلَعْتُ (qalaʿtu) (qalaʿtu) |
قَلَعْتَ (qalaʿta) (qalaʿta) |
قَلَعَ (qalaʿa) |
قَلَعْتُمَا (qalaʿtumā) (qalaʿtumā) |
قَلَعَا (qalaʿā) (qalaʿā) |
قَلَعْنَا (qalaʿnā) (qalaʿnā) |
قَلَعْتُمْ (qalaʿtum) (qalaʿtum) |
قَلَعُوا (qalaʿū) (qalaʿū) | |||
f | قَلَعْتِ (qalaʿti) (qalaʿti) |
قَلَعَتْ (qalaʿat) (qalaʿat) |
قَلَعَتَا (qalaʿatā) (qalaʿatā) |
قَلَعْتُنَّ (qalaʿtunna) (qalaʿtunna) |
قَلَعْنَ (qalaʿna) (qalaʿna) | |||||||
индикатив имперфекта المضارع |
m | أَقْلَعُ (ʾaqlaʿu) (ʾaqlaʿu) |
تَقْلَعُ (taqlaʿu) (taqlaʿu) |
يَقْلَعُ (yaqlaʿu) (yaqlaʿu) |
تَقْلَعَانِ (taqlaʿāni) (taqlaʿāni) |
يَقْلَعَانِ (yaqlaʿāni) (yaqlaʿāni) |
نَقْلَعُ (naqlaʿu) (naqlaʿu) |
تَقْلَعُونَ (taqlaʿūna) (taqlaʿūna) |
يَقْلَعُونَ (yaqlaʿūna) (yaqlaʿūna) | |||
f | تَقْلَعِينَ (taqlaʿīna) (taqlaʿīna) |
تَقْلَعُ (taqlaʿu) (taqlaʿu) |
تَقْلَعَانِ (taqlaʿāni) (taqlaʿāni) |
تَقْلَعْنَ (taqlaʿna) (taqlaʿna) |
يَقْلَعْنَ (yaqlaʿna) (yaqlaʿna) | |||||||
конјунктив المضارع المنصوب |
m | أَقْلَعَ (ʾaqlaʿa) (ʾaqlaʿa) |
تَقْلَعَ (taqlaʿa) (taqlaʿa) |
يَقْلَعَ (yaqlaʿa) (yaqlaʿa) |
تَقْلَعَا (taqlaʿā) (taqlaʿā) |
يَقْلَعَا (yaqlaʿā) (yaqlaʿā) |
نَقْلَعَ (naqlaʿa) (naqlaʿa) |
تَقْلَعُوا (taqlaʿū) (taqlaʿū) |
يَقْلَعُوا (yaqlaʿū) (yaqlaʿū) | |||
f | تَقْلَعِي (taqlaʿī) (taqlaʿī) |
تَقْلَعَ (taqlaʿa) (taqlaʿa) |
تَقْلَعَا (taqlaʿā) (taqlaʿā) |
تَقْلَعْنَ (taqlaʿna) (taqlaʿna) |
يَقْلَعْنَ (yaqlaʿna) (yaqlaʿna) | |||||||
јусив المضارع المجزوم |
m | أَقْلَعْ (ʾaqlaʿ) (ʾaqlaʿ) |
تَقْلَعْ (taqlaʿ) (taqlaʿ) |
يَقْلَعْ (yaqlaʿ) (yaqlaʿ) |
تَقْلَعَا (taqlaʿā) (taqlaʿā) |
يَقْلَعَا (yaqlaʿā) (yaqlaʿā) |
نَقْلَعْ (naqlaʿ) (naqlaʿ) |
تَقْلَعُوا (taqlaʿū) (taqlaʿū) |
يَقْلَعُوا (yaqlaʿū) (yaqlaʿū) | |||
f | تَقْلَعِي (taqlaʿī) (taqlaʿī) |
تَقْلَعْ (taqlaʿ) (taqlaʿ) |
تَقْلَعَا (taqlaʿā) (taqlaʿā) |
تَقْلَعْنَ (taqlaʿna) (taqlaʿna) |
يَقْلَعْنَ (yaqlaʿna) (yaqlaʿna) | |||||||
императив الأمر |
m | اِقْلَعْ (iqlaʿ) (iqlaʿ) |
اِقْلَعَا (iqlaʿā) (iqlaʿā) |
اِقْلَعُوا (iqlaʿū) (iqlaʿū) |
||||||||
f | اِقْلَعِي (iqlaʿī) (iqlaʿī) |
اِقْلَعْنَ (iqlaʿna) (iqlaʿna) | ||||||||||
пасив الفعل المجهول | ||||||||||||
једнина المفرد |
двојина المثنى |
множина الجمع | ||||||||||
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب | |||||
индикатив перфекта الماضي |
m | قُلِعْتُ (quliʿtu) (quliʿtu) |
قُلِعْتَ (quliʿta) (quliʿta) |
قُلِعَ (quliʿa) |
قُلِعْتُمَا (quliʿtumā) (quliʿtumā) |
قُلِعَا (quliʿā) (quliʿā) |
قُلِعْنَا (quliʿnā) (quliʿnā) |
قُلِعْتُمْ (quliʿtum) (quliʿtum) |
قُلِعُوا (quliʿū) (quliʿū) | |||
f | قُلِعْتِ (quliʿti) (quliʿti) |
قُلِعَتْ (quliʿat) (quliʿat) |
قُلِعَتَا (quliʿatā) (quliʿatā) |
قُلِعْتُنَّ (quliʿtunna) (quliʿtunna) |
قُلِعْنَ (quliʿna) (quliʿna) | |||||||
индикатив имперфекта المضارع |
m | أُقْلَعُ (ʾuqlaʿu) (ʾuqlaʿu) |
تُقْلَعُ (tuqlaʿu) (tuqlaʿu) |
يُقْلَعُ (yuqlaʿu) (yuqlaʿu) |
تُقْلَعَانِ (tuqlaʿāni) (tuqlaʿāni) |
يُقْلَعَانِ (yuqlaʿāni) (yuqlaʿāni) |
نُقْلَعُ (nuqlaʿu) (nuqlaʿu) |
تُقْلَعُونَ (tuqlaʿūna) (tuqlaʿūna) |
يُقْلَعُونَ (yuqlaʿūna) (yuqlaʿūna) | |||
f | تُقْلَعِينَ (tuqlaʿīna) (tuqlaʿīna) |
تُقْلَعُ (tuqlaʿu) (tuqlaʿu) |
تُقْلَعَانِ (tuqlaʿāni) (tuqlaʿāni) |
تُقْلَعْنَ (tuqlaʿna) (tuqlaʿna) |
يُقْلَعْنَ (yuqlaʿna) (yuqlaʿna) | |||||||
конјунктив المضارع المنصوب |
m | أُقْلَعَ (ʾuqlaʿa) (ʾuqlaʿa) |
تُقْلَعَ (tuqlaʿa) (tuqlaʿa) |
يُقْلَعَ (yuqlaʿa) (yuqlaʿa) |
تُقْلَعَا (tuqlaʿā) (tuqlaʿā) |
يُقْلَعَا (yuqlaʿā) (yuqlaʿā) |
نُقْلَعَ (nuqlaʿa) (nuqlaʿa) |
تُقْلَعُوا (tuqlaʿū) (tuqlaʿū) |
يُقْلَعُوا (yuqlaʿū) (yuqlaʿū) | |||
f | تُقْلَعِي (tuqlaʿī) (tuqlaʿī) |
تُقْلَعَ (tuqlaʿa) (tuqlaʿa) |
تُقْلَعَا (tuqlaʿā) (tuqlaʿā) |
تُقْلَعْنَ (tuqlaʿna) (tuqlaʿna) |
يُقْلَعْنَ (yuqlaʿna) (yuqlaʿna) | |||||||
јусив المضارع المجزوم |
m | أُقْلَعْ (ʾuqlaʿ) (ʾuqlaʿ) |
تُقْلَعْ (tuqlaʿ) (tuqlaʿ) |
يُقْلَعْ (yuqlaʿ) (yuqlaʿ) |
تُقْلَعَا (tuqlaʿā) (tuqlaʿā) |
يُقْلَعَا (yuqlaʿā) (yuqlaʿā) |
نُقْلَعْ (nuqlaʿ) (nuqlaʿ) |
تُقْلَعُوا (tuqlaʿū) (tuqlaʿū) |
يُقْلَعُوا (yuqlaʿū) (yuqlaʿū) | |||
f | تُقْلَعِي (tuqlaʿī) (tuqlaʿī) |
تُقْلَعْ (tuqlaʿ) (tuqlaʿ) |
تُقْلَعَا (tuqlaʿā) (tuqlaʿā) |
تُقْلَعْنَ (tuqlaʿna) (tuqlaʿna) |
يُقْلَعْنَ (yuqlaʿna) (yuqlaʿna) |