Такође погледајте: riima, RIMA, Rima, rimá, rimà, и rīma


rima

rima (српски, ћир. рима) уреди

Именица уреди

rima, ж

Значења:

  1. (значење изведено преко синонима) slik, srok, rimovanje [1][н 1]

Синоними:

  1. slik, srok, rimovanje [1]


Референце уреди

  1. 1,0 1,1 Ћосић, Павле; et al. (гл. асистент и стручни консултант Бојана Ђорђевић) (2008). Речник синонима. Београд: Kornet. ISBN 978-86-86673-09-1.  (COBISS)

Напомене уреди

  1. Ово значење је изведено преко синонима. Молимо вас да замените овај шаблон одговарајућим описом значења.

Шаблон:Tetr



English уреди

===Etymology

=

Латински rīma (crack, fissure)

===Noun

=

rima (plural rimae)

  1. (anatomy) A cleft or gap between two symmetrical parts, particularly between the vocal folds.
  2. (astronomy) A crack or fissure on a lunar or planetary surface; a rille.
    • 2006, What's Up 2006: 365 Days of Skywatching [1], page 128:
      Look for three prominent interior craters, as well as an ancient rima falling near the shadow's edge.

====Derived terms

==

Anagrams уреди


Catalan уреди

===Etymology

=

From Old Occitan rima

Pronunciation уреди

  • Hyphenation: ri‧ma
  • Риме: -ima

Noun уреди

Lua грешка in Модул:ca-headword at line 104: attempt to call field 'add_links_to_multiword_term' (a nil value).

  1. rhyme

Derived terms уреди

Verb уреди

rima

  1. third-person singular present indicative form of rimar
  2. second-person singular imperative form of rimar

Finnish уреди

Etymology уреди

Borrowed from Proto-Norse [Term?] (compare Old Norse rim (slat)).

Pronunciation уреди

Noun уреди

rima

  1. lath
  2. (sports) bar, hurdle

Declension уреди

Inflection of rima (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative rima rimat
genitive riman rimojen
partitive rimaa rimoja
illative rimaan rimoihin
singular plural
nominative rima rimat
accusative nom. rima rimat
gen. riman
genitive riman rimojen
rimainrare
partitive rimaa rimoja
inessive rimassa rimoissa
elative rimasta rimoista
illative rimaan rimoihin
adessive rimalla rimoilla
ablative rimalta rimoilta
allative rimalle rimoille
essive rimana rimoina
translative rimaksi rimoiksi
instructive rimoin
abessive rimatta rimoitta
comitative rimoineen
Possessive forms of rima (type kala)
possessor singular plural
1st person rimani rimamme
2nd person rimasi rimanne
3rd person rimansa

Anagrams уреди


French уреди

Pronunciation уреди

Verb уреди

rima

  1. треће лице једнине past historic of rimer

Anagrams уреди


Galician уреди

 
Rima (stack of firewood)

Pronunciation уреди

Etymology 1 уреди

Obscure. Perhaps from Proto-Celtic *rīmā (number) or from Proto-Germanic *rīmą (number, calculation), both from Proto-Indo-European *h₂rey- (to regulate, count).[1]

Noun уреди

rima f (plural rimas)

  1. an ordered pile; in particular a stack of firewood.
Derived terms уреди
Related terms уреди

Etymology 2 уреди

Documented since the 13th century; probably from

or from

. See proposed etymologies under rhyme.

Noun уреди

rima f (plural rimas)

References уреди


Hungarian уреди

Pronunciation уреди

Noun уреди

rima (plural rimák)

  1. harlot

Declension уреди

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative rima rimák
accusative rimát rimákat
dative rimának rimáknak
instrumental rimával rimákkal
causal-final rimáért rimákért
translative rimává rimákká
terminative rimáig rimákig
essive-formal rimaként rimákként
essive-modal
inessive rimában rimákban
superessive rimán rimákon
adessive rimánál rimáknál
illative rimába rimákba
sublative rimára rimákra
allative rimához rimákhoz
elative rimából rimákból
delative rimáról rimákról
ablative rimától rimáktól
Possessive forms of rima
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. rimám rimáim
2nd person sing. rimád rimáid
3rd person sing. rimája rimái
1st person plural rimánk rimáink
2nd person plural rimátok rimáitok
3rd person plural rimájuk rimáik

Italian уреди

Etymology уреди

From Old French rime, from a Lua грешка in Модул:languages at line 1276: attempt to index field 'type' (a nil value). word cognate with Old English rīm (counting).

Pronunciation уреди

  • Hyphenation: rì‧ma

Noun уреди

rima f (plural rime)

  1. rhyme
  2. (in the plural) verses
  3. (anatomy) rima

Related terms уреди

Verb уреди

rima

  1. inflection of rimare:
    1. треће лице једнине презента индикатива
    2. друго лице једнине императива

Anagrams уреди


Jamamadí уреди

Adverb уреди

rima

  1. (Banawá) often

References уреди


Kanakanabu уреди

Kanakanabu кардинал numbers
 <  4 5 6  > 

Etymology уреди

From Proto-Austronesian *lima.

Numeral уреди

rima

  1. five

Latin уреди

Etymology уреди

From Proto-Indo-European *reyH-meh₂, from *reyH- (to tear, cut). Akin to Latvian riewa (furrow, fold, cleft) and Lithuanian rieva (hill, chasm).[1]

Pronunciation уреди

Noun уреди

rima

  1. crack, fissure

Declension уреди

First declension..

Case Singular Plural
Nominative rīma rīmae
Genitive rīmae rīmārum
Dative rīmae rīmīs
Accusative rīmam rīmās
Ablative rīmā rīmīs
Vocative rīma rīmae

References уреди

  1. Zair, The Reflexes of the Proto-Indo-European Laryngeals in Celtic

Maori уреди

Maori кардинал numbers
 <  4 5 6  > 

Alternative forms уреди

Etymology уреди

From Proto-Polynesian *rima, from Proto-Oceanic *lima, from Proto-Malayo-Polynesian *lima, from Proto-Austronesian *lima.

Numeral уреди

rima

  1. five

Norwegian Bokmål уреди

Alternative forms уреди

Noun уреди

rima n pl

  1. одређеног вида множине of rim

Norwegian Nynorsk уреди

Noun уреди

rima n

  1. одређеног вида множине of rim

Old English уреди

Alternative forms уреди

Etymology уреди

From Proto-Germanic *rimô, possibly from Proto-Indo-European *rem-, *remə- (to rest, support, be based). Cognate with Middle Low German remme, Old West Norse rimi (Norwegian rime), Old Saxon rimi (edge; border; trim), Icelandic rimi (a strip of land).

Pronunciation уреди

Noun уреди

rima m (nominative plural riman)

  1. edge; rim; border
  2. bank (of a river, stream, etc.)
  3. coast

Declension уреди

Descendants уреди

  • Middle English: rime, rym, rim
    • Енглески: rim

Old Occitan уреди

Etymology уреди

From Lua грешка in Модул:etymology at line 146: Medieval Latin (la-med) (an etymology-only language whose regular parent is Латински (la)) is not set as an ancestor of Old Occitan (pro) in Модул:languages/data/3/p. Old Occitan (pro) has no ancestors.., rhythmus.

Noun уреди

rima f (oblique plural rimas, nominative singular rima, nominative plural rimas)

  1. rhyme; verse (poetry)

Portuguese уреди

Etymology уреди

From Medieval Latin rithmus, rhythmus, rhythmos.

Pronunciation уреди

  • Hyphenation: ri‧ma

Noun уреди

rima f (plural rimas)

  1. rhyme

Verb уреди

rima

  1. third-person singular (ele and ela, also used with você and others) present indicative of rimar
  2. second-person singular (tu, sometimes used with você) affirmative imperative of rimar

Rapa Nui уреди

Rapa Nui кардинал numbers
 <  4 5 6  > 
    Counting form : karima

Etymology уреди

From Proto-Polynesian *rima, from Proto-Oceanic *lima, from Proto-Malayo-Polynesian *lima, from Proto-Austronesian *lima.

Numeral уреди

rima

  1. five

Usage notes уреди

When counting, use karima.

Noun уреди

rima

  1. (anatomy) hand (part of the body)

Rarotongan уреди

Rarotongan кардинал numbers
 <  4 5 6  > 

Etymology уреди

From Proto-Polynesian *rima, from Proto-Oceanic *lima, from Proto-Malayo-Polynesian *lima, from Proto-Austronesian *lima.

Numeral уреди

rima

  1. five

Serbo-Croatian уреди

Pronunciation уреди

Noun уреди

Lua грешка in Модул:sh-headword at line 7: attempt to call field 'findBestScript' (a nil value).

  1. rhyme

Declension уреди


Slovene уреди

Pronunciation уреди

Noun уреди

rīma f

  1. rhyme (word that rhymes with another)

Inflection уреди


Spanish уреди

Etymology уреди

From Old Occitan rima (verse)

Pronunciation уреди

  • Hyphenation: ri‧ma

Noun уреди

rima f (plural rimas)

  1. rhyme
  2. consonance
    rima imperfectaassonance
    media rimaassonance
  3. (plural) poems, poetry
  4. heap, pile

Verb уреди

rima

  1. Informal second-person singular () affirmative imperative form of rimar.
  2. Formal second-person singular (usted) present indicative form of rimar.
  3. Third-person singular (él, ella, also used with usted?) present indicative form of rimar.

Tahitian уреди

Etymology уреди

From Proto-Polynesian *rima, from Proto-Oceanic *lima, from Proto-Malayo-Polynesian *lima, from Proto-Austronesian *lima.

Noun уреди

rima

  1. (anatomy) hand (part of the body)

Thao уреди

Thao кардинал numbers
 <  4 5 6  > 

Etymology уреди

From Proto-Austronesian *lima.

Numeral уреди

rima

  1. five

Synonyms уреди

Noun уреди

rima

  1. (anatomy) hand

Vilamovian уреди

 
rima

Pronunciation уреди

  • (file)

Noun уреди

rīma m (plural rima)

  1. belt (band worn around the waist)
  2. strap